26 Φεβ 2007

Πρόταση του Συνασπισμού της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας

Ελεύθερη Πρόσβαση στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Για μια Απελευθερωτική Μεταρρύθμιση στην Παιδεία

“We don’t need no education
We don’t need no thought control…
All in all its just another brick in the wall”
Pink Floyd, The wall

“When you read, don’t just consider what the author thinks,
consider what you think”
Peter Weir, Dead Poets Society

“Unruly boys who will not grow up
must be taken in hand.
Unruly girls who will not settle down
Then must be taken in hand”
The Smiths, Barbarism begins at home


Ο Συνασπισμός τον Ιανουάριο του 2005 κατέθεσε, πριν την αποχώρησή του, στο «Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας» το γενικό πλαίσιο των θέσεών του για την Παιδεία. Παράλληλα προχωράει σε εξειδικευμένες επεξεργασίες σε κομβικά σημεία της εκπαιδευτικής πολιτικής.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή για την Συνταγματική Αναθεώρηση παρουσίασε τα 10 Σημεία για την αναβάθμιση του δημόσιου Πανεπιστημίου.

Σήμερα δίνει στη δημοσιότητα τις προτάσεις για την ελεύθερη πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο.

Σε λίγες μέρες θα ανακοινώσει τις θέσεις του για τη λειτουργία του δημόσιου Πανεπιστημίου.

Θα ακολουθήσουν στην πορεία αναλυτικές προτάσεις: Την υποχρέωση της Πολιτείας για δωδεκάχρονη εκπαίδευση, την αντιμετώπιση της διαρροής και της σχολικής αποτυχίας. Την δευτεροβάθμια, πρωτοβάθμια και την προσχολική εκπαίδευση, τις προτεραιότητες, το περιεχόμενο σπουδών, τα βιβλία. Τον κλάδο της μεταλυκειακής επαγγελματικής μη πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Την επιμόρφωση, παιδαγωγική κατάρτιση, οικονομική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών.

Η κοινωνική απαξίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας μόνο μέσα από μια δέσμη αλλαγών μπορεί να αποφευχθεί. Μεμονωμένες αλλαγές θα ακυρωθούν από την αδράνεια του συστήματος. Γι αυτό και οι προτάσεις μας για την ελεύθερη πρόσβαση δεν μπορούν να λειτουργήσουν από μόνες τους, αλλά ως ένας από τους κρίκους σε ένα συνολικό σχέδιο αναδιάρθρωσης

Τις παρουσιάζουμε με σκοπό το διάλογο, την κριτική, τον εμπλουτισμό, την τροποποίησή τους.

Είναι προτάσεις προς συζήτηση. Με τους μαθητές, τους διδάσκοντες, τους γονείς. Με τους οργανωτικούς τους φορείς. Με τους εργαζόμενους και τις οργανώσεις τους. Με τους ειδικούς. Με άλλες πολιτικές δυνάμεις.

Στο κείμενο αυτό περιλαμβάνονται οι βασικές τομές τις οποίες προτείνει ο Συνασπισμός . Με βάση και την συζήτηση που ανοίγει θα προχωρήσει σε μια πιο λεπτομερή επεξεργασία των συγκεκριμένων ρυθμίσεων που απαιτούνται σε ζητήματα όπως τα νέα μαθήματα του Λυκείου, ο καθορισμός των γνωστικών πεδίων στους κύκλους του Πρώτου Πανεπιστημιακού Έτους, η μεταβατική περίοδος, κ.ά

I. Μέσω της ιστοσελίδας http://syn-16.blogspot.com
που ανοίγει σήμερα μπορεί ο καθένας να συμμετάσχει σε ανοιχτή και δημόσια συζήτηση για τις θέσεις μας για την Παιδεία.


ΙΙ. Σύνδεση με το άρθρο 16, το 5%, τις ανάγκες για μια ριζική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και τις εναλλακτικές πολιτικές για το Κοινωνικό Κράτος και τον Δημόσιο Τομέα
Η μεταρρύθμιση που προτείνουμε είναι δυνατή μόνο στα πλαίσια ευρύτερων προϋποθέσεων της πολιτικής για την Παιδεία αλλά και για ολόκληρη την χώρα
Πρώτο: Την αποφασιστική ήττα του εγχειρήματος της κυβέρνησης της ΝΔ, στο οποίο συναινεί και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ παρά τους πρόσφατους ελιγμούς, για την αναθεώρηση του άρθρου 16 που θα οδηγούσε στην εμπορευματοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης, στη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημιακών επιχειρήσεων, στη μετατροπή της πανεπιστημιακής γνώσης σε προϊόν προς πώληση. Αυτή η αντίληψη δεν χωράει καμία από τις αξίες – απελευθέρωση, αλληλεγγύη, αυτενέργεια, δημοκρατία – που αποτελούν τη θεμελιακή βάση των θέσεών μας.
Οι προτάσεις μας μπορούν να ανθίσουν μόνο στα πλαίσια μιας αντίληψης που έχει επίκεντρο το δημόσιο, αυτοτελές, δωρεάν, σύγχρονο Πανεπιστήμιο και την υπεράσπιση του άρθρου 16 του Συντάγματος.

Δεύτερο: Την ουσιαστική αύξηση της χρηματοδότησης της παιδείας. Μόνο έτσι είναι ρεαλιστικό το σύστημα της ελεύθερης πρόσβασης που απαιτεί ποσοτική και ποιοτική ενίσχυση και σε βάθος και έκταση αναδιαρθρώσεις στις υποδομές, στο διδακτικό προσωπικό, στο περιεχόμενο σπουδών. Συνδέεται με το 5% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος για την Παιδεία, όχι ως το τέλος ενός ατελείωτου τούνελ, αλλά ως άμεση αφετηρία, με προοπτική το 8 ή 9% άλλων ευρωπαϊκών χωρών, όπου η παιδεία υψηλής ποιότητας είναι ταυτόχρονα το δρομολόγιο για την ανάπτυξη και την κοινωνική ευημερία.

Τρίτο:Την ικανοποίηση μιας σειράς κεντρικών αιτημάτων του εκπαιδευτικού κινήματος. Από την αύξηση των μισθών των εκπαιδευτικών σε επίπεδα αξιοπρέπειας μέχρι το ολοήμερο σχολεία και το Ενιαίο Λύκειο Θεωρίας και Πράξης. Από την επιμόρφωση των διδασκόντων μέχρι την 12χρονη δωρεάν εκπαίδευση, δικαίωμα για όλα τα παιδιά και υποχρέωση για την πολιτεία και τους γονείς. Από την ενισχυτική διδασκαλία και την καθιέρωση της διαπολιτισμικής αντιρατσιστικής εκπαίδευσης μέχρι τις Ζώνες Επαγγελματικής Προτεραιότητας.

Τα αιτήματα αυτά στα πλαίσια μιας απελευθερωτικής μεταρρύθμισης στην παιδεία, όπως προτείνουμε, λαμβάνουν νέα διάσταση. Δεν είναι ούτε επιμέρους μπαλώματα ούτε συντεχνιακές αντιλήψεις. Αναδείχνονται σε οργανικά στοιχεία μιας νέας, προωθημένης, τολμηρής αντίληψης για την Παιδεία.

Τέταρτο: Την προώθηση μιας συνολικής εναλλακτικής πολιτικής στη χώρα που θα στηρίζει τον Δημόσιο Τομέα, το Κοινωνικό Κράτος, την Πλήρη Απασχόληση, συμπεριλαμβανομένης της απασχόλησης των πτυχιούχων.

ΙΙI. Ένα επικίνδυνο εξεταστικό σύστημα
Το σημερινό σύστημα της εισαγωγής στα Πανεπιστήμιο είναι εξαντλημένο, αρνητικό και επικίνδυνο από όλες τις απόψεις. Κοινωνική. Παιδαγωγική. Επιστημονική. Τεχνολογική. Πολιτική.

Γύρο από το ελάχιστο χρονικό διάστημα των είκοσι ημερών των Πανελλαδικών Εξετάσεων, στη φάση μετάβασης από το Λύκειο στην επιτυχία ή στην αποτυχία για το Πανεπιστήμιο εκτυλίσσεται ένα δράμα για κάθε μαθητή. Οι εξετάσεις είναι μια στενωπός μέσα στην οποία συμπιέζεται και κακοποιείται το όνειρο του μαθητή για το μέλλον του.

Σε μια στιγμή εκδηλώνονται με κρισιακή μορφή όλα τα παθολογικά φαινόμενα της εκπαίδευσης. Οι ταξικές διακρίσεις, όχι μόνο για το ποίοι «μπαίνουν» και ποιοι περισσεύουν, αλλά και το «σε ποια Σχολή» και σε «ποια πόλη» μπαίνουν. Τα μεγάλα ποσοστά μαθησιακής αποτυχίας ή ανεπάρκειας. Η διαρροή του οικογενειακού προϋπολογισμού για τα φροντιστήρια, που έχει μετατρέψει τη συνταγματική δέσμευση για Δωρεάν Παιδεία σε κατάφωρο ψέμα και συλλογική υποκρισία.

Οι πολιτικές δυνάμεις που κυβερνούν τη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες το γνωρίζουν πολύ καλά. Δεν το αναγνωρίζουν όμως. Διαιωνίζουν ένα άδικο και εξαθλιωμένο σύστημα

Ο Συνασπισμός στο πλαίσιο της γενικότερης διεκδίκησής του μιας ριζικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης εδώ και χρόνια ασκεί μια έντονη κριτική στο σύστημα εξετάσεων για την Ανώτατη Εκπαίδευση.

IV. Η είσοδος στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο δικαίωμα για όλους
Καταργείται ο περιορισμός του αριθμού εισακτέων στο Πανεπιστήμιο, το λεγόμενο Νumerus Clausus, Κλειστός Αριθμός.
Kαταργείται το σημερινό σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων.
Καταργείται η διπλή φύση των εξετάσεων, ως προαγωγικών για την αποφοίτηση από το Λύκειο, ως κατατακτηρίων για την είσοδο στο Πανεπιστήμιο.
Είναι αυτονόητο ότι έτσι καταργείται και η Βάση 10, που θέσπισε η ΝΔ με σκοπό να μειώσει σχεδόν στο μισό τον αριθμό των εισακτέων και όσους επιτυγχάνουν να τους εκτρέψει στην ιδιωτική εκπαίδευση.
Καθιερώνεται η ελεύθερη πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο. Όλοι ανεξαίρετα οι απόφοιτοι/ες του ελληνικού Λυκείου, γενικού ή τεχνικού, μέχρι την καθιέρωση του Ενιαίου Λυκείου, όπως υποστηρίζουμε, έλληνες πολίτες ή παιδιά μεταναστών, έχουν το δικαίωμα από τον αμέσως επόμενο χρόνο σε δωρεάν φοίτηση σε ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο, σε σίτιση, στέγαση και χρήση των συγκοινωνιακών μέσων.

Δίνεται η δυνατότητα σε όλους τους πολίτες, σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους να φοιτήσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ο τρόπος επιλογής θα έχει σχέση με την εργασιακή τους πορεία και γενικά με τη δημιουργική τους δραστηριότητα

Στην επιλογή της πανεπιστημιακής σχολής σημαντικό, όχι όμως πια αποκλειστικό, ρόλο παίζει και το απολυτήριο του πλήρως αναδιαρθρωμένου Λυκείου. Το απολυτήριο αυτό εκφράζει μια ριζικά νέα κατάσταση σε δύο ιδιαίτερα τομείς, στους οποίους αναφερόμαστε αμέσως μετά:

- Σε ριζικά νέες αξίες και αρχές λειτουργίας του Λυκείου, σε μια εποχή όξυνσης των κοινωνικών διαφορών, των διακρίσεων αλλά και των ταχύτατων εξελίξεων στο χώρο της γνώσης.

- Και στην αλλαγή του σημερινού συστήματος βαθμολόγησης.

V. Η Απελευθέρωση της Διδασκαλίας στο Λύκειο
Η αριστερά θεωρεί ταξικό και τοξικό το σύστημα της μετωπικής διδασκαλίας, της ποσοτικής σώρευσης γνώσεων, της απομνημόνευσης, που χρησιμοποιείται στο σημερινό λύκειο και εκφράζεται με πανηγυρικό τρόπο στις εισαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις.

Οι εξετάσεις είναι ένας μηχανισμός επιλογής και αποκλεισμού. Επιβραβεύουν την απομνημόνευση κι όχι τη σκέψη. Ο παράγων «τύχη» υπεισέρχεται σοβαρά στο αποτέλεσμά τους.

Οι εξετάσεις προοπτικά πρέπει να αντικατασταθούν με συνυπολογισμό όλης της μαθησιακής πορείας και της δημιουργικής δραστηριότητας του μαθητή.
Το σημερινό σύστημα εξετάσεων οδηγεί μόνο στα πέντε «Α»: Ατομικισμό. Αποτυχία. Απομόνωση. Αποκλεισμό. Αναποτελεσματικότητα.

Στόχος μας είναι πέντε άλλα «Α»: Αυτονομία. Απελευθέρωση. Αλληλεγγύη. Ανεκτικότητα. Αποτελεσματικότητα.

Προτάσεις για συζήτηση με στόχο μια σε βάθος αλλαγή της διδασκαλίας στο Λύκειο, που θα μετράει και στη διαδικασία επιλογής στο Πανεπιστήμιο, είναι:

1. Ανάδειξη σε προτεραιότητα της συνεργατικής μάθησης, σε αντιδιαστολή με τον σημερινό ακραίο ατομισμό. Εργασία μέσα στην ομάδα, συνεργασία μέσα στη διαφορετικότητα, υπέρβαση κοινωνικών – διανοητικών - φυλετικών φραγμών, συντονισμός, αλληλεγγύη, συλλογική απόφαση.
2. Ανάπτυξη της συνδυαστικής στη θέση της αποσπασματικής και μνημονικής γνώσης, της διεπιστημονικότητας, της εποπτείας που ετοιμάζει τον μαθητή/ την μαθήτρια να αντεπεξέλθει στη σημερινή τεχνολογικά πολύπλοκη, πολυδιάστατη και ρευστή πραγματικότητα.
3. Διαφοροποιημένη μάθηση για όλα τα παιδιά, ιδιαίτερα για τις περιπτώσεις σχολικής άρνησης και αποτυχίας, επισήμανση της αφετηρίας, των ιδιαιτεροτήτων, της πολιτιστικής καταγωγής του κάθε μαθητή ώστε να υπάρξουν ίσες δυνατότητες για πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση.
4. Ενεργή και βιωματική μάθηση στη θέση της άνυδρης μετάδοσης γνώσεων. Πειραματισμός, έρευνα, εκπόνηση εργασιών, κατασκευαστικές δραστηριότητες, καλλιέργεια της επινοητικότητας, της πρωτοβουλίας, των δεξιοτήτων. Έγκαιρη ανίχνευση και καλλιέργεια των ιδιαίτερων κλίσεων και ταλέντων – ερευνητικών, αφαιρετικών, καλλιτεχνικών, κατασκευαστικών – κάθε μαθητή, δημιουργική αξιοποίηση της ανησυχίας και της αντισυμβατικότητας.
5. Αναζήτηση νοήματος στην παιδεία από τον ίδιο τον μαθητή/ την μαθήτρια και όχι μηχανιστική ενσωμάτωση ξένων νοημάτων. Κριτική σκέψη, διερευνητική στάση, δημιουργική αμφισβήτηση, επιλεκτική ικανότητα.
6. Ευρύτατη χρήση του υπολογιστή και του διαδικτύου, συμφιλίωση της σχολικής γνώσης με το ατομικό και ομαδικό παιχνίδι στο διαδίκτυο κατά τον ελεύθερο χρόνο, ατομική και ομαδική παραγωγή λογισμικών, στρατηγική επίλυσης προβλημάτων και αυτενέργεια στον ηλεκτρονικό χώρο.
7. Ενσωμάτωση της εικόνας στη διδασκαλία, «εγγραματισμός στην εικόνα» παράλληλα με τον γραπτό και προφορικό λόγο. Απομυθοποιητική, αποδομητική και δημιουργική προσέγγιση στην εικονική πραγματικότητα που είναι ο οικότοπος του σημερινού μαθητή/ της σημερινής μαθήτριας
8. Άνοιγμα του σχολείου στην τοπική κοινωνία ως επιμορφωτικού και πολιτιστικού κέντρου της γειτονιάς, καθιέρωση μαθημάτων εκτός τάξης
9. Ένταξη στο πρόγραμμα και μαθημάτων χωρίς βαθμούς
10. Συνδικαλιστική ελευθερία των μαθητών. Συμμετοχή των μαθητών/ μαθητριών και διαβούλευση με τους καθηγητές και τις καθηγήτριες για τον σχεδιασμό μέρους του προγράμματος

VI. Κατάργηση του Βαθμού στο Λύκειο
Ένα δέκατο της μονάδας στην εικοσάβαθμη κλίμακα σε μια μόνο στιγμή αρκεί σήμερα για να κρίνει τελεσίδικα το επαγγελματικό μέλλον, την πορεία ζωής, την κατάρρευση της αυτοεκτίμησης του τελειοφοίτου/ της τελειόφοιτης του Λυκείου.
Η εμφάνιση κρουσμάτων αυτοκτονίας εφήβων για τους βαθμούς των εισαγωγικών εξετάσεων θα έπρεπε να είχαν αποτελέσει την χαριστική βολή αυτού του καταστροφικού, και αυτοκαταστροφικού για τους νέους, συστήματος.

Η αριθμητική αξιολόγηση έχει έντονα ανταγωνιστικό στοιχείο και οξύνει το άγχος. Δεν καταγράφει τη διαφορετικότητα, τις ιδιαίτερες κλίσεις και ενδιαφέροντα. Η αξιολόγηση ουσίας πρέπει να αναδεικνύει αυτά τα στοιχεία και να αμβλύνει τον ανταγωνισμό.

Καταργείται η εικοσάβαθμη κλίμακα, η οποία με τους δεκαδικούς, δημιουργεί το λιγότερο 200 διαφορετικούς βαθμούς, και στην περίπτωση υπολογισμού κλασμάτων αντί δεκαδικών ακόμα περισσότερους, υποκινητές λυσσαλέας αντιπαράθεσης μεταξύ των μαθητών, ιδιαίτερα στις υψηλές κλίμακες.
Καθιερώνεται νέα, μικρού φάσματος κλίμακα με τα εξής χαρακτηριστικά:
Ε: Κάτω από τη βάση.
Δ: Βάση
Γ: Καλά
Β: Πολύ καλά
Α: Άριστα

Ένα σύστημα 5 σημείων αντικαθιστά την εξοντωτική κλίμακα των 200 βαθμών και στο απολυτήριο του Λυκείου αλλά και σε όλα τα έτη της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Περιορίζεται έτσι το Λύκειο, οι εξετάσεις και οι βαθμοί του να είναι ένας αδιάκοπος αγώνας πυγμαχίας με νικητές και ηττημένους. Εκτονώνεται το κλίμα του ανταγωνισμού. Ελαχιστοποιείται το μαθητικό άγχος που είναι το πρώτο αντικίνητρο στη μάθηση. Ενώ ταυτόχρονα επιβραβεύεται πλήρως ο κόπος, η επιμονή και η αποτελεσματικότητα.

VII. Το Νέο Απολυτήριο του Νέου Λυκείου Θεωρίας και Πράξης
Καταργούνται οι σημερινές πανελλαδικές και ενδολυκειακές γραπτές εξετάσεις για την αποφοίτηση από το Λύκειο.

Το απολυτήριο ενός αναγεννημένου Λυκείου θα εκφράζει τις νέες παιδαγωγικές, διδακτικές και δημοκρατικές αντιλήψεις. Το απολυτήριο θα είναι ένας δείκτης που θα συμπυκνώνει και θα συνθέτει τις επιδόσεις στις διάφορες σχολικές δραστηριότητες.

Ενδεικτικά μπορεί να συμπεριλαμβάνει δείκτες για:


- Μαθήματα με βάση τη σχολική ύλη. Η θεματολογία για τις γραπτές εξετάσεις θα καθορίζεται από κάθε σχολείο.
- Σύνταξη εργασίας με τη χρήση βιβλιογραφίας μέσα στην αίθουσα εξετάσεων.
- Εξετάσεις σε λογισμικό ηλεκτρονικών υπολογιστών με βάση τη σχολική διαδικασία αλλά και τις εξωσχολικές δεξιότητες των μαθητών.
- Γλωσσομάθεια.
- Συμμετοχή κάθε μαθητή στο αποτέλεσμα της εργασίας ομάδας στην οποία συμμετέχει.

Το Νέο Απολυτήριο, έκφραση των ιδιαίτερων δυνατοτήτων και κλίσεων του μαθητή, στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει επιθυμία άμεσης συνέχισης των σπουδών στο Πανεπιστήμιο, θα αποτελεί ουσιαστικό εφόδιο για την συνέχιση άλλου τύπου μεταλυκειακών επαγγελματικών σπουδών και τον επαγγελματικό του προσανατολισμό.

VIII. «Aδιάβλητο»: Από τον Τύπο στην Ουσία
Στις ενστάσεις ότι οι σημερινές πανελλαδικές εξετάσεις τουλάχιστον εξασφαλίζουν το «αδιάβλητο» υπάρχει απάντηση.
Ναι, στις σημερινές εξετάσεις υπάρχει αδιάβλητο. Ένα αδιάβλητο με τίμημα την στείρα και τυποποιημένη γνώση.

Όχι, οι πανελλαδικές εξετάσεις είναι η έκφραση ενός διαβλητού συστήματος, που διέπεται από σκληρότατες ταξικές και άλλες διακρίσεις.
Διακρίσεις υπέρ εκείνου που έχει τη δυνατότητα για καλό φροντιστήριο σε βάρος εκείνου που προέρχεται από οικογένεια με μειωμένο εισόδημα.
Διακρίσεις υπέρ της μεγάλης πόλης σε βάρος της περιφέρειας.
Διακρίσεις υπέρ του συμβατικού σε βάρος του επαναστατικού πνεύματος. Διακρίσεις υπέρ του καθωσπρεπισμού σε βάρος της καινοτομίας.

Με τις προτάσεις μας η μονοπωλιακή θέση του βαθμού των πανελλαδικών εξετάσεων τελειώνει. Μαζί του αμβλύνονται δραστικά κι όλες οι διακρίσεις και η διαβλητότητα, των οποίων αποτελεί μια από τις γενεσιουργές αιτίες.

Η οικογενειακή και μαζική «υστερία» σχετικά με τα θέματα και την βαθμολογία των πανελλαδικών, μοναδικό σχεδόν φαινόμενο σε όλη την Ευρώπη, θα αποφορτιστεί. Η είσοδος πια στο δημόσιο Πανεπιστήμιο θα είναι ελεύθερη.

Η επιλογή Σχολής, δεν θα είναι αποτέλεσμα μιας «στιγμιαίας» επίδοσης, στις τρεις βδομάδες των πανελλαδικών, αλλά θα αποτελεί μια διαδικασία που θα διαχέεται σε όλα τα έτη του Λυκείου και τα πρώτα του Πανεπιστημίου.
Μοναδική προϋπόθεση για την εγγραφή στο Πανεπιστήμιο θα είναι πια η κατοχή Απολυτηρίου Λυκείου.
Παρόλα αυτά, σε μια μεταβατική τουλάχιστον φάση μέχρι την ωρίμανση ενός νέου συστήματος και την εξασφάλιση της εμπιστοσύνης της κοινωνίας που είναι πρωτεύων παράγοντας για την επιτυχία κάθε μεταρρύθμισης στην παιδεία, προβλέπονται ειδικά μέτρα και σε αυτόν τον τομέα. Έτσι δεν θα εμφιλοχωρήσει ή δεν θα υπάρχει ανησυχία ότι θα εμφιλοχωρήσει το «μέσο». Όπως, ότι τα εξεταζόμενα σε κάθε σχολείο μαθήματα θα βαθμολογούνται σε αυτό το διάστημα από καθηγητές άλλων σχολείων, με κάλυψη των ονομάτων σε περίπτωση γραπτών.

IX. O Ιδιαίτερος ρόλος του Πρώτου Πανεπιστημιακού Έτους
Όλοι ανεξαιρέτως οι απόφοιτοι του Λυκείου που το επιθυμούν εγγράφονται στο πανεπιστήμιο με βάση το απολυτήριό τους και με δήλωση των προτιμήσεών τους.

Το πρώτο πανεπιστημιακό έτος δεν είναι πια οριοθετημένο σε ΑΤΕΙ ή Πανεπιστήμια, σε μια Σχολή ή ένα Τμήμα. Διακρίνεται για το ευρύ γνωστικό του περιεχόμενο. Διαμορφώνεται με βάση συγκεκριμένες κατευθύνσεις, που καλύπτουν βασικές εγκύκλιες μαθήσεις που υποστηρίζουν τις επιμέρους επιστήμες, και περιλαμβάνει ένα ευρύτερο αριθμό Σχολών ή Τμημάτων ενός Ιδρύματος ή και όλο το Ίδρυμα και επιτρέπουν στον φοιτητή με εμπειρία στο δεύτερο έτος να επιλέξει Σχολή ή Τμήμα.

Έτσι δημιουργούνται, σε εθνική κλίμακα και, με βάση τις υπάρχουσες υποδομές των ΑΕΙ και ΤΕΙ κύκλοι Πρώτου Έτους σπουδών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, δηλαδή πανελλαδικά δικτυωμένο και ενιαίο ανά γνωστικό πεδίο πρώτο πανεπιστημιακό έτος. Το πρώτο αυτό έτος αντιστοιχεί σε ευρέα γνωστικά πεδία, που εκβάλλουν στα προγράμματα σπουδών όλων των δημοσίων ανώτατων ιδρυμάτων τεχνολογικής και πανεπιστημια­κής εκπαίδευσης.

Τα Τμήματα των ΤΕΙ και ΑΕΙ θα αναδιαρθρώσουν τα προγράμματα σπουδών τους για να συμπεριλάβουν τα μαθήματα του Πρώτου Έτους τα οποία θα καλύπτουν δύο εξάμηνα.

Για την εφαρμογή του μέτρου απαιτείται μια σύντομη μεταβατική περίοδος, ώστε:
α. Να αναπροσδιοριστούν τα γνωστικά αντικείμενα που καθορίζουν το περιεχόμενο και των τίτλους σπουδών των σημερινών Τμημάτων ΤΕΙ και ΑΕΙ.
β. Να εξασφαλιστούν οι υποδομές για τα αναδιαρθρωμένα Πανεπιστήμια, με εθνικούς (5%) και ευρωπαϊκούς πόρους (Δ΄ ΚΠΣ) που να ενσωματώνονται στον Κρατικό Προϋπολογισμό χωρίς όρους..
γ. Να εξασφαλιστεί και να επιμορφωθεί το αναγκαίο προσωπικό.
δ. Να εξασφαλιστεί ο αναγκαίος διοικητικός μηχανισμός.
ε. Να προχωρήσουν οι αναγκαίες αναδιαρθρώσεις στο Λύκειο, που αποτελούν στρατηγική επιδίωξη αλλά και απαραίτητη προϋπόθεση κάθε αλλαγής στον τρόπο εισαγωγής στη Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Το Πρώτο Έτος καλύπτει γνωστικά πεδία που θα καθορισθούν μετά από συζήτηση. Ενδεικτικά μπορεί να αναφερθούν: Υγεία, Φυσικομαθηματική, Οικονομική, Πολυτεχνική, Θεωρητική - Κοινωνική, Παιδαγωγική, Γεωπονική, Καλλιτεχνική. Για παράδειγμα ένας απόφοιτος Λυκείου μπορεί να εισαχθεί στο πρώτο έτος θεωρητικού-κοινωνικού κύκλου και στα επόμενα έτη να κατευθυνθεί προς τη Νομική ή τη Φιλοσοφική.

Στο τέλος του πρώτου έτους θα γίνεται η κατάταξη του φοιτητή στη συγκεκριμένη Σχολή ή Τμήμα με βάση την επιλογή του, που θα είναι ώριμη, με γνώση του πανεπιστημιακού χώρου και του επιστημονικού αντικειμένου και την απόδοσή του στα μαθήματα του πρώτου έτους. Με βάση τα κριτήρια αυτά θα είναι δυνατή υπό όρους και η οριζόντια μετακίνηση.

Η αναμόρφωση του Πρώτου Έτους δεν θα επηρεάσει ούτε στο ελάχιστο προσθετικά τη διάρκεια για την απόκτηση πτυχίου ΑΕΙ ή ΤΕΙ.

Για εκείνους που επιθυμούν να αλλάξουν κλάδο ή να εισέλθουν στο Πανεπιστήμιο σε μεγαλύτερη ηλικία, το ίδιο το Πανεπιστήμιο θα καθορίζει τη διαδικασία και τους όρους της ένταξης.

X. Oι ευρύτερες Συνέπειες
Με την ελεύθερη πρόσβαση στα πλαίσια μιας γενικότερης εναλλακτικής εκπαιδευτικής πολιτικής τίθενται νέοι δημιουργικοί όροι και απελευθερωτικές δυναμικές στην ευρύτερη κλίμακα της δευτεροβάθμιας και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Το Λύκειο αναγεννάται. Σταματάει να είναι ο σκοτεινός και μακρύς προθάλαμος του Πανεπιστημίου. Αυτονομείται. Τα πιο συναρπαστικά και ριψοκίνδυνα χρόνια της ανθρώπινης ζωής, η εφηβεία, δεν εκτυλίσσονται μέσα σε άδεια από νόημα δωμάτια ή σε αίθουσες καταναγκασμού, σε συνθήκες μορφωτικών ανισοτήτων, αλλά σε ένα ανοικτό στην κοινωνία, στη γνώση και στην τεχνολογική εποχή μας πεδίο.

Το Πανεπιστήμιο δεν είναι ο απόμακρος, μοναδικός στόχος που εκπέμπει φόβο και δέος στον μαθητή για να αποδειχθεί για πάρα πολλούς πολύ σύντομα ένα «άδειο πουκάμισο» για την πορεία και τη ζωή τους. Απομυθοποιείται και αναδείχνεται ως μια από τις επιλογές για τον απόφοιτο του Λυκείου. Είναι πιο προσιτό από ότι πριν σε όλους, πλούσιους και φτωχούς, καλούς και κακούς, φιλικό και στις πραγματικές του διαστάσεις.

Λύκειο και Πανεπιστήμιο συναντώνται μέσα στη μακρόχρονη διαδικασία επαγγελματικής επιλογής που δεν είναι πια στιγμιαία και δίνει στον μαθητή τον απαραίτητο χρόνο να αποφασίσει και να είναι ο ίδιος που αποφασίζει, όχι η καταγωγή ή το φροντιστήριο. Η επαφή αυτή ανάμεσα στον δεύτερο και τρίτο βαθμό εκπαίδευσης, η θετική απομυθοποίηση του Πανεπιστήμιου και ιδιαίτερα των περιζήτητων Σχολών μπορεί να ενισχυθεί με ειδικά μέτρα, όπως ο Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός, η «Εβδομάδα Ανοικτών Θυρών των Σχολών» στους μαθητές των Λυκείων, η «Εβδομάδα Πανεπιστημίου» στη Δευτέρα και Τρίτη Λυκείου με προγραμματισμένες επισκέψεις πανεπιστημιακών και άλλες πρωτοβουλίες.

Το εξωσχολικό φροντιστήριο, με τη ριζοσπαστική ανατροπή στο χαρακτήρα του Λυκείου, χάνει πια τον ρόλο του ως το κύριο εργαλείο για την ποσοτικοποίηση της παρεχόμενης γνώσης και για την τυποποιημένη και στρεβλωτική διδασκαλία. Το Λύκειο αποδεσμεύεται από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό του.

Η ελεύθερη πρόσβαση σε δημόσιο πανεπιστήμιο σε συνδυασμό με την ενεργή μάθηση στο Λύκειο απαλλάσσει σε μεγάλο βαθμό την οικογένεια από την σπατάλη μεγάλου μέρους του οικογενειακού προϋπολογισμού είτε στην παραπαιδεία είτε για την ιδιωτική ψευδοανώτατη εκπαίδευση. Αμβλύνει τις αρνητικές συνέπειες της μεγάλης πληγής των ταξικών διακρίσεων που διασχίζουν την εκπαίδευση σε όλο της το μήκος και γίνονται ιδιαίτερα αιχμηρές στο σημείο μεταξύ Λυκείου και Πανεπιστημίου.

Ελαχιστοποιείται το άγχος που αποτελεί το κυρίαρχο μαθητικό συναίσθημα στα δύσκολα αυτά χρόνια, και οδηγεί τους νέους είτε σε «φυτά» είτε στη σχολική άρνηση είτε στην κατάθλιψη. Το Πανεπιστήμιο είναι δικαίωμα πια, δεν είναι φίλτρο διαχωρισμού ανάμεσα στους νέους και τις νέες .

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν απαιτείται προσπάθεια. Όπως γράφει ο Καρλ Μαρξ στον Πρόλογο της γαλλικής έκδοσης του Κεφαλαίου «Φτάνουν στις φωτεινές κορυφές της επιστήμης όσοι δεν φοβούνται να κουραστούν σκαρφαλώνοντας στα απόκρημνα μονοπάτια της».

29 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...

Ο Συνασπισμός και η Αριστερά γενικότερα ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την κατάντια της Δημόσιας Παιδείας. Όχι άλλοι βανδαλισμοί στα Πανεπιστήμια. Έξω τα κόμματα από τα Πανεπιστήμια!

Ανώνυμος είπε...

Για μια ακόμα φορά, καίτοι με καλές προθέσεις, κινείστε στον χώρο της ουτοπίας - σε κάποιες περιπτώσεις δε, αγγίζετε τα όρια της καφενειακής αμπελοφιλοσοφίας.

Ενώ, "επί της αρχής", οι απόψεις σας είναι υγιείς και προς τη σωστή κατεύθυνση, όταν φτάνετε στο "δια ταύτα", μας κάνετε να αναρωτιόμαστε αν στ΄ αλήθεια έχετε τόσο μεγάλη απόσταση από τη σύγχρονη πραγματικότητα, ή απλώς συμμετέχετε ενσυνειδήτως στη διαιώνιση μιας κατάστασης κατά την οποία "λέμε ότι γουστάρουμε για να μη γίνει ποτέ τίποτα...".

Είναι ποτέ δυνατόν, σήμερα, στον 21ο αιώνα, να προτείνετε κάτι τόσο ανεύθυνο και ουτοπικό όσο η ανεμπόδιστη, ελεύθερη, χωρίς κανένα κριτήριο εγγραφή των πάντων στο πρώτο έτος των ΑΕΙ και ΤΕΙ; Πείτε μας, υπάρχει έστω και ένα αντίστοιχο παράδειγμα στις σύγχρονες, προηγμένες κοινωνίες (στις οποίες υποτίθεται ότι φιλοδοξούμε να ενταχθούμε); Ανακαλύπτετε κάποιον τροχό και δεν το έχουμε αντιληφθεί;

Είναι δυνατόν να μην υπάρχει κάποια διαδικασία επιλογής; Μια διαδικασία διαφανής ασφαλώς, την οποία θα θέσει το κάθε Πανεπιστήμιο, για κάθε του Τμήμα - και η οποία θα τελεί υπό την εποπτεία κάποιας Αρχής σε εθνικό επίπεδο;

Αν πραγματικά πιστεύετε στο μοντέλο αναδιοργάνωσης του Λυκείου που προτείνετε, ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα σε μια τέτοια διαδικασία; Αν το Λύκειο λειτουργεί με τα κριτήρια που εισηγείστε, αν παράγει εγγράμματους ανθρώπους, τότε γιατί αυτοί δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπόκεινται σε κάποια αξιολόγηση προκειμένου να προχωρήσουν σε ανώτατες σπουδές;

Τί ακριβώς θα κερδίσουν οι ταλαίπωροι που θα σπεύσουν να εγγραφούν στο "πρώτο προπαρασκευαστικό έτος", αν στερούνται της στοιχειώδους υποδομής που απαιτείται για τη σπουδή σε πανεπιστημιακό επίπεδο;

Δεν συζητώ καν τα δήθεν "ταξικά" θέματα της σύνδεσης των "επιχειρήσεων" με το Πανεπιστήμιο. Ο ρεαλισμός, κυρίες και κύριοι του ΣΥΝ, μας επιβάλλει να αποδεχθούμε ότι τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, στο ορατό μέλλον, ποτέ δεν θα έχουν επαρκή, αυτόνομη χρηματοδότηση. Και μην μου πείτε ότι "ο λαός θα το διεκδικήσει", γιατί είναι τόσα πολλά τα ανοιχτά μέτωπα σ΄ αυτή την ταλαίπωρη χώρα, που, ούτως ή άλλως, αυτά που χρωστάμε είναι πολύ περισσότερα απ΄ όσα υπάρχει περίπτωση να παράξουμε κατά τις επόμενες δεκαετίες.

Είναι λοιπόν προς το συμφέρον της κοινωνίας να υπάρξει δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ της επιχειρηματικής κοινότητας (εγχώριας ή διεθνούς) και του Πανεπιστημίου.
Ναι, με κανόνες. Ναι, με αυστηρές προδιαγραφές και έλεγχο. Αλλά με ανοιχτό πνεύμα και δημιουργικό νου.

Σας προτρέπω επ΄ αυτού να ρωτήσετε αυτούς στους οποίους υποτίθεται ότι απευθύνεστε: τί άραγε προτιμούν; Να σπουδάζουν με την προοπτική του "κατά παραγγελία" στελέχους, που τόσο απαξιωτικά περιγράφετε, ή να ξοδεύουν χρόνο και χρήμα επενδύοντας σ΄ ένα πτυχίο χωρίς καμία σύνδεση με τις πραγματικές ανάγκες της παγκόσμιας -sorry!- κοινωνίας; Στις οποίες ανάγκες ασφαλώς και πάνω απ΄ όλα εντάσσεται η καθαρή επιστήμη και η βασική έρευνα -για να μην παρεξηγούμεθα, ότι δήθεν μιλάμε για "δοτά" προγράμματα σπουδών που εξυπηρετούν μόνο τις "πολυεθνικές" και άλλα τέτοια γραφικά....

Δεν καταπιάνομαι με τα της οργάνωσης και του συνδικαλισμού - για τα οποία φοβάμαι ότι ο συν-μπλόγκερ Φραγκούλης έχει δίκιο...

Όλων τούτων δοθέντων, η επίκληση της ρήσης του Μαρξ στον επίλογο του μανιφέστου σας, σε συνδυασμό με τους Pink Floyd του προλόγου, φαντάζουν, επιεικώς, εκτός τόπου και χρόνου.

Σεβαστείτε επιτέλους όλους τους νοήμονες Έλληνες που, αδρανειακά έστω, εξακολουθούν να σας στηρίζουν. Αποκαταστήστε την επαφή σας με την πραγματικότητα και παρουσιάστε ρεαλιστικές προτάσεις. Υπάρχει κοινό που τείνει ευήκοον ους - μην το αγνοείτε και μην το υποτιμάτε...

Ανώνυμος είπε...

Παράλειψη:

Μπορεί να διαφωνώ σε πολλά, αλλά δεν μπορώ παρά να επαινέσω την πρωτοβουλία του ΣΥΝ στο χώρο του blogging - το σύγχρονο χώρο του ανοιχτού, ελεύθερου, δημιουργικού διαλόγου.

Σε αυτόν τον χώρο, όλοι όσοι, παρά τις όποιες έντονες διαφωνίες μας, συμπορευόμαστε μαζί σας, θέλουμε τον ΣΥΝ πρωτοπόρο και πρωταγωνιστή.

Θέμης Λαζαρίδης είπε...

Συγχαρητήρια για το ιστολόγιο, αλλά όχι και για τις προτάσεις. Προτάσεις σαν αυτές προάγουν τη λογική της ήσσονος
προσπάθειας και θα έδιναν το τελειωτικό χτύπημα στο ετοιμοθάνατο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Ένα από τα δύο
συμβαίνει: ή κάνετε κυνική δημαγωγία προς άγραν ψήφων, ή τα πιστεύτε αυτά που λέτε οπότε είστε τρελλοί για δέσιμο.

Από τις 10 θέσεις του κ. Αλαβάνου για τα πανεπιστήμια μου άρεσε μόνο η τέταρτη, για τη διαφάνεια, και η έκτη,
για τα συγγράμματα (δείτε σχόλιο εδώ).

ΟΜΙΛΟΣ ΦΙΛΩΝ ΒΟΥΝΟΥ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ είπε...

Η Πρόταση του "Συνασπισμού της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας" κινείται στη σωστή κατεύθυνση αν και επιμέρους μπορούν να υπάρξουν διαφοροποιήσεις. Ας πούμε για τον τρόπο εισαγωγής στα Πανεπιστήμια. Θα μπορούσαν για παράδειγμα τα ίδια τα Πανεπιστήμια να θεσπίζουν εισαγωγικές εξετάσεις, σε καμία πάντως περίπτωση οι εξετάσεις αυτές να γίνονται στο Λύκειο.
Σε γενικές γραμμές πάντως η πρόταση αυτή αποπνέει κάτι το "φρέσκο" και ξεφεύγει απο τα τυποποιημένα που εδώ και χρόνια ακούγουνται.
Με αφορμή την πρόταση αυτή μπορεί να γίνει ένας ουσιαστικός διάλογος που θα αποφέρει και καλύτερες προτάσεις.
Σ.Ι.

Unknown είπε...

syggnomi gia ta greeklish.grafo apo exoteriko kai apo ypologisti xoris ellinikous xaraktires. kalo einai na ginontai protaseis/protimotero apo to na diafoneis synexws..kalo einai omws na exetazeis kai tis protaseis prin tis kaneis..lypamai giati eixa thetiki stasi pros ton syn (psifisa 2 fores ta teleutaia xronia ypopsifious toy syN), alla pleon tin anatheoro..kai auto giati den yparxei i paramikri syndesi me tin pragmatikotita...den einai dynaton na mpainoun oloi sto panepistimio...akomi kai stin essd empainan mono oi tou Kommatos!!pos tha pliroseis tous kathigites poy tha kanoun mathimata,tin ylikotexniki ypodomi,kai ta syggramata (pou ta a-(e)paiteis kai dorean!!). merika simeia kai apo mena, giati prepei na diavaso gia tin ergasia pou prepei na paradwsw se 3 mines (alla opos vlepete asxoloumai apo tora gia na tin kano-se antithesi me tous synadelfous foitites stin ellada):

opos eipe kai o filos dionysis parakato, katargisi ton kommaton sta panepistimia pou mono kako kanoun-diaionizoun tin pelateiaki sxesi kommaton-politon("oloi gia tis arpaxtes zoume")

periorismeni autodynamia ton sxolwn amesa syndyasmeni me tin "katarameni" axiologisi poy an ginei sosta (kai mporei na ginei)tha symvallei stin paragogi ergou kai oxi xaplas sta panepistimia apo tous kareklokentaurous kathigites pou apolamvanoun na pernane 2/250 foitites (den einai dynaton na einai oloi asxetoi).

Thespisi anotatou oriou spoudon n+2 to megisto, kai apo tin exoikonomisi xrimaton opou tha prokypsei,thespisi miniaiou epidomatos stous foitites oi opoioi eite teleionoun stin ora tous eite kalountai na katavalloun klimakwta kapoia xrimata (atoka) sto kratos (opos ginetai sti germania kai stin ollandia gia paradeigma-opou parempiptontos oi foitites taxideuoun dorean me OLA ta mesa metaforas kai pairnoun 750 euros epidoma apo to kratos -koitaxte edo http://www.ib-groep.nl/particulier/Informatie/Studiefinanciering/Hoger_onderwijs/Bedragen_2007.asp). Episis geres ypotrofies stous 5% ton kaluteron foititon enos examinou.

AMESI katargisi tou asylou pou mono zimia kanei pleon-as afisoume tous synaisthmatismous peri xountas...

Pataxi sti riza tis antigrafis sta panepistimia kai tei!!!! (to pio simantiko metro ap'ola pisteuo)

Ypo exetasi i periptosi agoras ton syggramaton-proypothetontas omos tin paroxi epidomatos apo to kratos-pali se autous poy axizoun

Kai telos, katargisi ton panellinion-eisagogi analoga me tis proypotheseis pou vazei i kathe sxoli. episis proparaskeuastiko examino gia na filtraristoun oi asxetoi apo tous sxetikous kai diatethimenous na proxorisoun.

spasimo ton spoudon sto europaiko protypo bachelor-master

sxediasmos apo koinou me ta panepistimia kai ena panel etaireion oste na lambanontai ypospi oi anages tis agoras ergasias-an de theloyme na ftasoume tin anergia sto 30% apo kommatikes skopimotites...

de nomizo oti auta pou leo einai antidimokratika-isa isa pou voithane auton pou pragmatika thelei na paei mprosta eite autos einai plousios eite ftoxos.. alla apo tin alli i antidimokratikotita tou egeitai sto oti afinei tous kifines piso-den mporoume na pame oloi mprosta se ayti ti zoi.

telos, meso tis axiologisis pou proanefera, tha doume pou vriskomaste, na veltiosoume oti lathos yparxei oste telika na erthei epitelous kai to xeno kefalaio stin ellada kai na vroume kai kammia douleia ektos dimosiou......

elpizo na syneballa kapos stin syzitisi kai na yparxei enas eyrys koinonikos dialogos xoris tampou, prokatalipseis kai ypokrisia-gia tetoia themata ethnikis simasias den arkei mono enas-oloi mazi tha vroume ti lysi...

euxaristw gia ton xwro pou mas parexete kai gia ton xrono pou xodepsate gia na diavasete to postmou.

yg:Olo to link xana.. Ollandia:

http://www.ib-groep.nl/particulier/Informatie/Studiefinanciering
/Hoger_onderwijs/Bedragen_2007.asp

einai spasmeno se 2 kommatia-kante to tmimatika copy paste..

314159 είπε...

Θα ήθελα να ρωτήσω τους επικριτές της ελεύθερης πρόσβασης θέλουν εξετάσεις εισαγωγής με ή χωρίς φροντιστήρια?

Θέλουν εξετάσεις "ντοπαρισμένων" μαθητών όπου αυτοί που έχουν οικονομική δύναμη και φοιτούν στα "κολλέγια" δίνουν τις "ίδιες" εξετάσεις με τους μαθητές που φοιτούν σε προκατ αίθουσες 3 αστέρων?

Αλήθεια το ζήτημα είναι το πως μπαίνει κάποιος στο Πανεπιστήμιο ή το τι ακριβώς κάνει εκεί?

Επίσης θέλουν εξετάσεις και αυτοί που έχουν εμπειρία από ΗΠΑ? Αλήθεια γιατί δεν μας λένε πως γίνεται εκεί η εισαγωγή? Γιατί δεν μας λένε με ποιες προϋποθέσεις "μπαίνουν" στο πανεπιστήμιο-κολέγιο οι αθλητές και οι υπόλοιποι μαθητές?

Τα πανεπιστήμια τύπου Open University - ΕΑΠ κλπ, όπου δέχονται μαθητές χωρίς εξετάσεις, υστερούν σε σχέση με τα "κλειστά" πανεπιστήμια?

Σε όσα κράτη εφαρμόζεται σύστημα εξετάσεων εισαγωγής, η ύλη, οι υποδομές και ο τρόπος εξέτασης έχουν καμία σχέση με την ελληνική πραγματικότητα?

Μήπως είναι κάπως ρατσιστικό να διαχωρίζεις τους μαθητές σε "καλούς" και σε "κακούς", στην ηλικία των 18, με μια εξέταση μόνο?

Μας ενδιαφέρουν οι επιδόσεις ή οι ικανότητες?

ΟΙ σχολές με τους "αριστούχους" επιπέδου 19-20 (βάση εισαγωγής) τι αποφοίτους έχουν? Ποιο είναι το (πραγματικό) επιστημονικό τους έργο-απόδοση?

Ο ρόλος του εκπαιδευτικού της 2-βάθμιας εκπάιδευσης ποιος είναι τελικά? Αμφιβάλλουμε για τις ικανότητες του? Αμφιβάλλουμε για την κρίση του? Δεν λαμβάνουμε καθόλου υπόψην το έργο που έχει επιτελεστεί από την πλευρά του (και το έργο του μαθητή)?

Όσοι ονειρεύονται πανεπιστήμια που διεξάγουν τα ίδια τις εξετάσεις εισαγωγής, θα ήθελα να τους ρωτήσω, ποιους θέλουν να θέσουν ως αξιολογητές των υποψηφίων? Αυτούς που "περνάνε" 2/250 φοιτητές? Αυτούς που δεν έχουν ποτές αξιολογηθεί (εκτός των εισαγωγικών εξετάσεων βέβαια)?
Ή μήπως αυτούς που δεν πατάνε ποτέ στις αίθουσες διδασκαλίας?

Αλήθεια δεν είναι ΝΤΡΟΠΗ σε μια κοινωνία που επικαλείται την ισονομία, την ισοπολιτεία και την δωρεάν παιδεία, το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ενώ διενεργεί εξετάσεις εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, να παρέχει άδειες λειτουργίας ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΩΝ και παροχής κατ'οίκων μαθημάτων?

Σε ποια κράτη εξακολουθεί να υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ ΑΕΙ-ΤΕΙ? Σε τι εξυπηρετεί η υπαρξή του?

Μήπως τελικά κάποιοι θέλουν ένα "ΕΛΙΤ-ίστικο" πανεπιστήμιο?

Μήπως τελικά θέλουν να σπουδάζουν μόνο οι ικανοί (οικονομικά και κοινωνικά)?

Μήπως τελικά θέλουν να σπουδάζουν μόνο αυτοί και τα "παιδιά" τους?

Μήπως τελικά θα πρέπει να διαγραφεί το γράμμα Ι από την λέξη ΠΑΙΔΕΙΑ????

Ανώνυμος είπε...

Η γενική κατεύθυνση των προτάσεων είναι σωστή αλλά υπάρχει το πρόβλημα της προσαρμογής αυτών των τομών, διότι όπως φαίνεται απέχει από τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε σήμερα τα πράγματα. Αυτή η αντίληψη βέβαια είναι ουσιαστικά το ζητούμενο να αλλάξει! Οπότε με στόχο αυτό το σύστημα και αυστηρά μεταβατικά στάδια (για να αποφευχθούν π.χ. καταστάσεις συνωστισμού σε περιζήτητες σχολές) μπορούμε να πετύχουμε τον ουσιαστικό στόχο ο οποίος είναι η αλλαγή της νοοτροπίας. Σαφώς και δεν είναι εύκολο και χρειάζεται πολλά χρόνια και χρήμα, αλλά θα είναι η πιο "κερδοφόρα" επένδυση που μπορεί να κάνει το κράτος.

Ανώνυμος είπε...

(συνέχεια...)
Ένα μειονέκτημα που εντόπισα είναι ότι εν αναφέρονται οι προτάσεις στην τεχνική εκπαίδευση όσο θα έπρεπε. Μπορεί η πανεπιστημιακή εκπαίδευση να είναι δικαίωμα όλων αλλα δυστυχώς, όπως και κάποιος άλλος ανέφερε, δεν μπορούν όλοι να γίνουν γιατροι και δικηγόροι, χρειάζονται και οι τάξιτζήδες! Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα, η οποία βέβαια πρέπει να αλλάξει!!! Αυτό όμως θα γίνει αργά. Οπότε το εκπ. σύστημα θα πρέπει να φροντίσει να δώσει διέξοδο προς την επεγγελματική εκπαίδευση, ήδη από το σχολείο. Φωτεινό παράδειγμα αποτελεί η Γερμανία όπου από την 8η τάξη υπάρχει διαχωρισμός. Τα αντίστοιχα ΤΕΕ, βέβαια εκεί δεν είναι τοσο απαξιωμένα όπως εδώ!! Η ενίσχυση των ΤΕΕ θα αποτελούσε λύση στην "πτυχιολαγνεία" όπως έγραψε κάποιος άλλος. Γενικά πρέπει να διαμορφωθεί η κουλτούρα ότι το πανεπιστήμιο δεν είναι μονόδρομος στη ζωή ενός νέου.
Κωδικοποιώντας τη σκέψη μου, άμεσα ζητούμενα είναι:
-χρηματοδότηση
-αναβάθμιση των ΤΕΕ
-αποσύνδεση λυκείου από εισαγωγικές εξετάσεις με σταδιακή πορεία προς την ελεύθερη πρόσβαση

Ανώνυμος είπε...

Αναφορικά με τα σχόλια που έχουν γίνει θέλω να πω ότι οι προτάσεις του ΣΥΝ είναι απόλτα συνηφασμένες με τα εκπ. συστήματα προτύπων χωρών όπως η Γαλλία και η Γερμανία. Ψάξτε το λίγο.
Όσον αφορά στον φοιτητικό συνδικαλισμό, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να καταργηθεί, πρέπει να αλλάξει. Τα φαινόμενα διαπλοκής προέρχονται από τις κυβερνητικές παρατάξεις και είναι σαφώς κατακριτέες! Από την άλλη οι καταλήψεις, που πηγάζουν από μειοψηφικές παρατάξεις αλλά αγκαλιάζονται από μεγάλο μερος φοιτητών (βλέπε μαζικές συνελεύσεις)αποτελούν φυσική και υγιή αντίδραση στα κυβερνητικά σχέδια. Θα μπορούσε η κυβέρνηση να ακούσει εξαρχής την πανεπιστημιακή κοινότητα και να προχωρήσει σε διάλογο από μηδενικη βάση. Δηλαδή από την βάση όπου πρώτα θα συζητηθεί η αντέντα των προβλημάτων και επ αυτής θα γίνει ο διάλογος. Αυτό που έγινε πραγματικά είναι ότι η ΝΔ ήρθε με ένα έτοιμο πακέτο που έλυνε συγκεκριμένα "προβλήματα" και ζήτησε συναίνεση! Λογικό μου φαίνεται μια υγιής πανεπιστημιακή κοινότητα ΠΟΛΙΤΩΝ να αντιδράσει!
Εξάλλου όπως λέει και το Α16 ένας από τους σκοπούς του πανεπιστημίου είναι να δημιυργεί σκεπτόμενου και ενεργούς πολίτες!! Κάτι που οι νέες μεταρρυθμίσεις πουθενά δεν συμπεριλαμβάνουν! Αντίθετα μιλούν για τη δημιουργία του τέλειου ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ, κάτι που πραματικά μπορούν να πετύχουν με τις αλαγές που θέλουν! Είναι όμως αυτό το ζητούμενο μονάχα?
Η Αγορά Εργασίας οφείλει να προσαρμοσθεί στον Άνθρωπο, όχι το αντίθετο!

Ανώνυμος είπε...

Tampakiera
tampakiera
tampakiera.
Kanenas logos gia tin tampakiera.
I proteinete na pernane oloi sto panepistimio se opoia sholi theloun...opote apla eiste ektos pragmatikotitas...
I kapou tha ginetai me kapoio tropo i epilogi. I epilogi mesw panelliniwn ehei meionektimata alla einai adiabliti. I epilogi sta panepistimia tha einai anisi, adiki kai diabliti.
Oi panellinies eksetaseis einai o monadikos adiablitos aksiokratikos thesmos sto elladistan. Pate na ton katargisete, enw apla thelei diorthwsi sto thema papagalias k anisotitwn.
To alithino problima einai i anergia k ena ptyhio pou na dinei douleia. Me grafeiokratikes diadikasies opou baftizoume tis panellinies psari, kanete mia trypa sto nero.
I anoisia, i aneuthynotita, o laikismos kai o oportounismos twn protasewn autwn tou syn den perigrafetai. Eimai sokarismenos apo to epipedo tis aeparkeias kai tis aneythynotitas sas.
An ontws ypostirizete tetoia pragmata, kalo tha itan na min ksanampeite sti bouli. Ohi me tin dikia mou psifo anyway...

Θέμης Λαζαρίδης είπε...

@314159

Είναι ρατσισμός η διάκριση με βάση τις ικανότητες και την εργατικότητα; Προς θεού! Πώς να το κάνουμε, δεν έχουν όλα τα παιδιά τις ικανότητες να γίνουν γιατροί, δικηγόροι, και μηχανικοί. Το ζήτημα είναι, τα παιδιά που όντως έχουν την ικανότητα να μην χάνονται λόγω οικονομικών ή κοινωνικών λόγων. Το ιδανικό μας πρέπει να είναι μιά κοινωνία όπου ο καθένας πετυχαίνει το καλύτερο που μπορεί να πετύχει, όπου ο καθένας βρίσκει το ρόλο που του ταιριάζει ανάλογα με τις ικανότητες και τις κλίσεις του. Αλλά οι διαφορές είναι υπαρκτές, θέλουμε δεν θέλουμε.

Βλέπω ότι έχετε απέχθεια στον ανταγωνισμό. Δεν μπορεί όμως να υπάρξει κοινωνία χωρίς ανταγωνισμό. Ανταγωνιζόμαστε ο ένας τον άλλο συνεχώς, για καλύτερο βαθμό, για μιά θέση εργασίας, ή για μιά όμορφη κοπέλα. Το ζήτημα δεν είναι να εξαλλείψουμε τον ανταγωνισμό. Το ζήτημα είναι να πετύχουμε την δίκαιη απόληξή του: κατανομή των θέσεων εργασίας ανάλογα με τις ικανότητες και όχι ανάλογα με τις γνωριμίες και τα ρουσφέτια, κατανομή του πλούτου ανάλογα με την προσφορά του κάθε ατόμου στην κοινωνία και όχι ανάλογα με την ιστορία της οικογενείας του.

Η ελεύθερη πρόσβαση στο πανεπιστήμιο, σε συνδυασμό με την πρότασή σας για 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση και την μεγάλη χαλαρότητα που υπάρχει στα πανεπιστήμια (την οποία εσείς υπερασπίζεστε με καταστροφικό τρόπο), σημαίνει ότι ΟΛΟΙ θα αποκτήσουν πτυχίο πανεπιστημίου. Δεν θα υπάρχουν πιά απόφοιτοι Γυμνασίου ή Λυκείου. Μόνο απόφοιτοι πανεπιστημίου. Όταν όλα είναι τζάμπα και μπορείς να μπεις στο πανεπιστήμιο χωρίς προσπάθεια και να περάσεις καλά για μερικά χρόνια και μάλιστα με δωρεάν σίτιση, στέγαση, κτλ, γιατί να μην το κάνεις; Φυσικά η μόρφωση είναι καλό πράγμα, έστω κι αν δεν τη χρησιμοποιεί κανείς επαγγελματικά. Αλλά υπάρχουν οι εξής δυσκολίες:

α) Μιά μερίδα παιδιών ΔΕΝ έχει την ικανότητα να τελειώσει πανεπιστήμιο. Μιά μερίδα παιδιών δεν έχει καν την ικανότητα και τη διάθεση να τελειώσει Λύκειο. Γιατί να τους ταλαιπωρούμε;

β) Το να σπουδάζει κανείς αρχιτέκτονας και να γίνεται ταξιτζής στη σημερινή συγκυρία είναι αδικαιολόγητη σπατάλη πόρων. Σε μιά ιδανική κοινωνία όπου το χρήμα θα έρρεε άφθονο δεν θα ήταν πρόβλημα. Στην καταχρεωμένη όμως ελληνική οικονομία είναι αδιανόητο! Οι σπουδές έχουν κόστος. Τα χρήματα του δημοσίου δεν φυτρώνουν στα χωράφια.

Με την κατάργηση του numerus clausus συμφωνώ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ελεύθερη πρόσβαση: τα τμήματα ή τα πανεπιστήμια θα πρέπει να αποφασίζουν μόνα τους πόσους θα δεχτούν και με ποιά (αντικειμενικά) κριτήρια. Δεν θα έχουν την υποχρέωση να δεχτούν όσους κάνουν αίτηση. Απλώς δεν θα υπάρχει κάποιος «κεντρικός σχεδιασμός» (τι αστείο κι αυτό...) από το ΥΠΕΠΘ. Η χρηματοδότηση τους θα πρέπει να είναι ανάλογη του αριθμού των φοιτητών που δέχονται ή που αποφοιτούν ή συνδυασμός των δύο (γιατί διαφορετικά ο αριθμός των εισακτέων θα μειώνονταν πολύ).

Η κατάσταση με τα φροντιστήρια είναι άθλια! Αλλά δεν μπορούμε να τα απαγορεύσουμε. Διαφορετικά θα άνθιζαν τα ιδιαίτερα, νόμιμα ή παράνομα. Κάποιες ιδέες για τη μείωση της επιρροής τους παραθέτω αλλού σε κείμενο με τίτλο Οι κοινωνικές ανισότητες στην πρόσβαση στο πανεπιστήμιο.

Μιλήσατε για ελιτισμό. Σας λέω λοιπόν: ΝΑΙ είμαι ελιτιστής. Πιστεύω ότι μιά κοινωνία πρέπει να δίνει ιδιαίτερο βάρος στα προικισμένα παιδιά, τα παιδιά του 18-20, γιατί είναι το πολυτιμότερό της δυναμικό. Τα παιδιά αυτά μπορεί να είναι παιδιά μεγαλοαστών, μικροαστών, εργατών, αγροτών, ή μεταναστών. Το χρέος του δημόσιου σχολείου είναι να τα βρεί και να τους δώσει φτερά να πετάξουν. Γιατί να είναι όλα τα πανεπιστήμια στο ίδιο επίπεδο; Γιατί να μην υπάρχει διαβάθμιση ποιότητας; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει τουλάχιστον ένα ελληνικό πανεπιστήμιο πραγματικά άριστο για αυτά τα παιδιά; Ένα πανεπιστήμιο με άριστους καθηγητές, μέσα στα 30 καλύτερα της Ευρώπης; Τέτοιο σχολείο ήταν παλιά το Μετσόβιο, αλλά το κατέστρεψαν με την ευνοιοκρατία και το inbreeding. Η σάρα και η μάρα έγιναν καθηγητές στο Μετσόβιο! Ας μην αναφέρω ονόματα.

Κάποιος μίλησε για τη Γαλλία και τη Γερμανία. Η Γαλλία έχει ένα πανεπιστημιακό σύστημα δύο επιπέδων, τις Grandes Ecoles για την «ελίτ» και τα λοιπά πανεπιστήμια για τους υπόλοιπους. Τις Grandes Ecoles τις προσέχουν ως κόρη οφθαλμού, ενώ τα υπόλοιπα έχουν νομίζω πολλά προβλήματα. Η Γερμανία όντως θέσπισε ένα σύστημα όπου όλοι οι απόφοιτοι Λυκείου είχαν εγγυημένη θέση σε κάποιο πανεπιστήμιο. Αλλά έχω την εντύπωση ότι το μετάνιωσε. Μιά γερμανίδα συνάδελφος μου είπε ότι είχαν μεγάλο πρόβλημα με πολλούς αδιάφορους φοιτητές. Τελευταία έβαλαν δίδακτρα για να αποθαρρύνουν αυτούς τους φοιτητές. Επίσης άρχισαν το Excellence Initiative, ανταγωνιστική χρηματοδότηση σε πανεπιστήμια για να διακριθούν κάποια από αυτά και να συναγωνιστούν τα Αμερικανικά και Βρετανικά, και διάβασα ότι άρχισαν να τροποποιούν το σύστημα διοίκησης δίνοντας μεγαλύτερες εξουσίες στο εξωτερικό συμβούλιο. Η Γερμανία δηλαδή άρχισε να κινείται προς το αγγλοσαξωνικό μοντέλο, εμείς θα μιμηθούμε τις αποτυχημένες πολιτικές της;

Ανώνυμος είπε...

Dystixos exw katalavei pws einai kalytera na spoudazeis exw. Fygete!!!oso prolaventai!!! kai gyrnate stin ellada gia diakopes; kalokairi parlaia... ola ta kala. Alla oxi s'afto to bourdelo to elliniko panepistimio!

Ανώνυμος είπε...

Symfono apolyta me ton k. Lazaridi. Etsi akrivos einai ta pragmata. To mono pou kanoume einai na ethelotyfloume... Egw apla leo to exis. Mia fora as ginei i ypervasi kai as kathisoume se ena trapezi na milisoume san anthropoi.. oi katalipseis einai o XEIRISTOS tropos na diloneis tin antithesi sou. Ama pisteueis oti exeis dikio, katse kai syzitise kai deixe to lathos poy kanei o apenanti sou.Pote de tha katalabo giati yparxei tetoia apextheia pros to dialogo.. Vlepeis px tous foitites na pigainoun kai na kleidonoun tous kathigites kata ti diarkeia ton suneleuseon.. An eiani dynaton... Mono stin ellada auta... Ante kai sti nikaragua.. Osoi pisteuete oti exete dynatotites, fygete sto exoteriko.. Ekei pou yparxei antagonismos kai mporoume na antapexelthoume miaxara!!!Dynatotites yparxoun sti neolaia-diathesi den yparxei opos diapistono...

ena metaptyxiakos foititis apo tin ollandia

Unknown είπε...

kai to exofreniko s aytin tin ypothesi einai oti "oloi" einai antithetoi me tis metarrythmiseis alla oloi tha katalixoun gia master stin ameriki (princeton-leo ego tora...), ston kanada, stin agglia i opoudipote allou (san emena) kai tha pane kala! to mono provlima tous einai na min allaxei kati stin ellada i an allaxei kati na einai toso proxeira meletimeno kai na kanei nipiaka vimata oson afora tis filodoxies kai tous stoxous tou.. To kako einai oti panta tha meinoume mizeroi kai outopistes- kata ta alla na diathroume os kori ofthalmou ta "dimokratika kerdismena dikaiomata mas" opos ti loufa apo to mathima kai ton kafe sto kylikeio, tin antigrafi stis exetaseis, tis katalipseis,ta synthimata stous toixous ton panepistimion, tin panoukla tis afisokollisis sta panepistimia,to kleisimo dromon,to kleidoma ton kathigiton,to xtisimo ton grafeion allwn,ta giaourtomata stis syneleuseis apo "skeptomenous" kai "orimous" "foitites",tis stimenes ekloges gia meli dep sta panepistimia,to dikaioma sto na xeris ta themata ton exetaseon 3 meres prin pas na doseis (vlepe foititikes parataxeis) to ateleioto ksysimo pollwn apo tous kathigites pou den theloun na axiologitoun, kai pano ap ola tis dorean paideias kai tou asylou pou proothei tin epistimoniki ereuna(eironeia..)kai alla pollaaa pou tha mporo na grafo mexri ayrio...

Ανώνυμος είπε...

Θέμης Λαζαρίδης said... Βλέπω ότι έχετε απέχθεια στον ανταγωνισμό

Κυριε Λαζαριδη θα πρεπει να ερθετε να δειτε τον λυσσαλεο ανταγωνισμο μεταξυ 15χρονων για 1 δεκατο της μοναδας.Τετοιον αθεμιτο ανταγωνισμο δεν θα συναντησετε ουτε μεταξυ πολυεθνικων.Αυτος ο ανταγωνισμος ναι καταστρεφει μεσω της βαθμοθηριας καθε προσπαθεια για ουσιαστικη εκπαιδευση των μαθητων.Βεβαια και εγω νομιζω πως η λυση δεν ειναι η καταργηση καθε εξετασης για την εισοδο στο πανεπιστημιο.Νομιζω πως αυτη η προταση ειναι υπερβολικα ουτοπικη για να λειτουργησει οπως πιστευουν οι του ΣΥΝ.

Οι πανελληνιες ειναι αδιαβλητες?Εγω προσωπικα γνωριζω πολλους συμφοιτητες μου οι οποιοι εχουν παρει μεταγγραφη οχι απο μια πολη σε αλλη αλλα σε διαφορετικο τμημα.Βεβαια οι προνομιουχοι ειναι σε αυτην την περιπτωση οι υψηλα υσταμενοι(πολιτικοι,πανεπιστημιακοι κ.α)Επιπλεον οι βαθμοι των πανελληνιων στα θεωρητικα μαθηματα ειναι τουλαχιστον γελοιοι.Οι καθηγητες που διορθωνουν πολλες φορες βαζουν οτι να'ναι.Τωρα που η επιτροπη προσωπικων δεδομενων δινει το δικαιωμα στους εξεταζομενους να εχουν προσβαση στα γραπτα τους το ολο συστημα θα καταρρευσει.

314159 είπε...

Προς κ.Λαζαρίδη

Είναι ρατσισμός η διάκριση με βάση τις ικανότητες και την εργατικότητα; Προς θεού! Πώς να το κάνουμε, δεν έχουν όλα τα παιδιά τις ικανότητες να γίνουν γιατροί, δικηγόροι, και μηχανικοί. Το ζήτημα είναι, τα παιδιά που όντως έχουν την ικανότητα να μην χάνονται λόγω οικονομικών ή κοινωνικών λόγων. Το ιδανικό μας πρέπει να είναι μιά κοινωνία όπου ο καθένας πετυχαίνει το καλύτερο που μπορεί να πετύχει, όπου ο καθένας βρίσκει το ρόλο που του ταιριάζει ανάλογα με τις ικανότητες και τις κλίσεις του. Αλλά οι διαφορές είναι υπαρκτές, θέλουμε δεν θέλουμε.

>> Η φιλοσοφική μου αρχή είναι ότι κανένας άνθρωπος δεν γενιέται "επιστήμονας", εργάτης, κακοποιός, κλπ. Αλλά ο συνδιασμός οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντος επιτρέπει ή αποτρέπει την γέννηση ικανοτήτων/δυνατοτήτων. Διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος να φτάσουμε σε μια κοινωνία όπου με την γέννηση μας θα προσδιορίζουν κάποιοι άλλοι (με βάση το DNA μας ενδεχομένως, το χρώμα μας, κλπ) το μέλλον μας και θα μας "τοποθετούν" εκεί που "πρέπει". Θα πρέπει κάποια στιγμή να μας απο-δείξετε με επιστημονικά δεδομένα (έρευνες, στασιστικά στοιχεία, δημοσιεύσεις σε περιοδικά, κλπ) την ορθότητα του ισχυρισμού σας, και πως ο γονότυπος επιδρά στον φαινότυπο. Αντιθέτως υπάρχουν πολλαπλές κοινωνικές έρευνες που έχουν αποδείξει πως η ελίτ που ελέγχει τους πόρους περιορίζει την πρόσβαση των άλλων σε αυτούς. Έχετε δει άραγε στατιστικά στοιχεία όσον αφορά ποιοι έχουν πανεπιστημιακά πτυχία? Είναι τυχαίο γεγονός άραγε ότι η πλειοψηφία τους προέρχεται από εύπορες και κοινωνικά-επαγγελματικά "καταξιωμένες" οικογένειες? Τι ποσοστό των παιδιών των εργατών τελικά αποκτούν πτυχίο? Μια πολύ καλή σχετική μελέτη θα δείτε εδώ: "Η Ανισότητα στην Ελληνική Εκπαίδευση" Κάτσικας-Καββαδίας εκδόσεις Gutenberg.



Βλέπω ότι έχετε απέχθεια στον ανταγωνισμό. Δεν μπορεί όμως να υπάρξει κοινωνία χωρίς ανταγωνισμό. Ανταγωνιζόμαστε ο ένας τον άλλο συνεχώς, για καλύτερο βαθμό, για μιά θέση εργασίας, ή για μιά όμορφη κοπέλα. Το ζήτημα δεν είναι να εξαλλείψουμε τον ανταγωνισμό. Το ζήτημα είναι να πετύχουμε την δίκαιη απόληξή του: κατανομή των θέσεων εργασίας ανάλογα με τις ικανότητες και όχι ανάλογα με τις γνωριμίες και τα ρουσφέτια, κατανομή του πλούτου ανάλογα με την προσφορά του κάθε ατόμου στην κοινωνία και όχι ανάλογα με την ιστορία της οικογενείας του.

>> Συμφωνώ με την θέση σας να επιλέγονται οι "καλύτεροι". Είτε πρόκειται για φοιτητές, είτε πρόκειται για καθηγητές. Ο προβληματισμός μου όμως αναφέρεται στον τρόπο που γίνεται (ή μπορεί να γίνει) αυτό. Είστε υπέρμαχος του ανταγωνισμού, αλλά από ότι κατάλαβα υπέρ ενός "δίκαιου" ανταγωνισμού. Η πράξη έχει αποδείξει ότι κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο (και ουτοπικό). Διαφορετικά δεν θα υπήρχαν κοινωνικές ανισότητες. Θα ήθελα να θυμήσω στο κοινό, και ιδιαίτερα σε αυτούς που υποστηρίζουν το "αδιάβλητο" των εξετάσεων τι είχε συμβεί κάποια χρόνια πριν. Είχε θεσπιστεί, πολύ σωστά κατά την γνώμη μου, προφορικός τρόπος εξέτασης για τους πάσχοντες από δυσλεξία. Σε μικρές κοινωνίες (νησιά, χωριά, κλπ) παρουσιάστηκε το φαινόμενο 80%~90% των μαθητών να "πάσχει" από δυσλεξία. Όπως και το φαινόμενο όλοι τους στις προφορικές εξετάσεις να αριστεύουν!! Η ελληνική πραγματικότητα έχει αποδείξει ότι μπορεί και διαβρώνει κάθε διαδικασία αξιολόγησης. Το φαινόμενο είναι κοινωνικό και δεν περιορίζεται στην εκπαιδευτική διαδικασία. Το βλέπουμε όλοι γύρω μας. Το "φακελάκι" είναι μια κοινωνική πραγματικότητα. Και αποδεικνύει ότι ο ανταγωνισμός δεν λειτουργεί σωστά. Μόνο εις βάρος των μη προνομιούχων.



Η ελεύθερη πρόσβαση στο πανεπιστήμιο, σε συνδυασμό με την πρότασή σας για 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση και την μεγάλη χαλαρότητα που υπάρχει στα πανεπιστήμια (την οποία εσείς υπερασπίζεστε με καταστροφικό τρόπο), σημαίνει ότι ΟΛΟΙ θα αποκτήσουν πτυχίο πανεπιστημίου. Δεν θα υπάρχουν πιά απόφοιτοι Γυμνασίου ή Λυκείου. Μόνο απόφοιτοι πανεπιστημίου. Όταν όλα είναι τζάμπα και μπορείς να μπεις στο πανεπιστήμιο χωρίς προσπάθεια και να περάσεις καλά για μερικά χρόνια και μάλιστα με δωρεάν σίτιση, στέγαση, κτλ, γιατί να μην το κάνεις; Φυσικά η μόρφωση είναι καλό πράγμα, έστω κι αν δεν τη χρησιμοποιεί κανείς επαγγελματικά.

>> Μιλάτε για μεγάλη χαλαρότητα εντός των πανεπιστημίων αλλά θα πρέπει να γίνεται πιο συγκεκριμένος. Δεν διαφωνώ, αλλά θεωρώ ότι αυτό δεν ωφείλεται στο χαμηλό επίπεδο των φοιτητών που εισέρχονται. Δεν δικαιολογείται εξάλου κάτι τέτοιο, αφού σε πολλές σχολές οι βάσεις εισαγωγής αγγίζουν το άριστο. Επομένως σε αυτό το σημείο υπάρχει αντίφαση στην σκέψη σας. Αφενός μεν το σύστημα εισαγωγής είναι καλό διότι μπάινουν οι καλύτεροι και αφετέρου τα Πανεπιστήμια δεν έχουν καλούς φοιτητές!! Επομένως είτε τα πανεπιστήμια είναι καλύτερα από ότι τα παρουσιάζετε, είτε οι εξετάσεις έχουν αποτύχει τον σκοπό τους.



Αλλά υπάρχουν οι εξής δυσκολίες:

α) Μιά μερίδα παιδιών ΔΕΝ έχει την ικανότητα να τελειώσει πανεπιστήμιο. Μιά μερίδα παιδιών δεν έχει καν την ικανότητα και τη διάθεση να τελειώσει Λύκειο. Γιατί να τους ταλαιπωρούμε;

β) Το να σπουδάζει κανείς αρχιτέκτονας και να γίνεται ταξιτζής στη σημερινή συγκυρία είναι αδικαιολόγητη σπατάλη πόρων. Σε μιά ιδανική κοινωνία όπου το χρήμα θα έρρεε άφθονο δεν θα ήταν πρόβλημα. Στην καταχρεωμένη όμως ελληνική οικονομία είναι αδιανόητο! Οι σπουδές έχουν κόστος. Τα χρήματα του δημοσίου δεν φυτρώνουν στα χωράφια.



>> Συμφωνώ στην διάθεση, διαφωνώ για τους λόγους που έχω προαναφέρει ως προς το ικανότητα. Αλλά την διάθεση την προδιαθέτει το όραμα. Τι όραμα καλιεργούμε στους νέους? Τι παιδεία (με το ουσιαστικό της νόημα) τους παρέχουμε? Τι τους διδάσκουμε? Τι διάθεση μπορεί να έχει κάποιος που σπαταλάει την ημέρα 7 ώρες στο (ποιοτικό ?) σχολείο, 2 στα Αγγλικά, 3 στο φροντιστήριο ?



Με την κατάργηση του numerus clausus συμφωνώ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ελεύθερη πρόσβαση: τα τμήματα ή τα πανεπιστήμια θα πρέπει να αποφασίζουν μόνα τους πόσους θα δεχτούν και με ποιά (αντικειμενικά) κριτήρια. Δεν θα έχουν την υποχρέωση να δεχτούν όσους κάνουν αίτηση. Απλώς δεν θα υπάρχει κάποιος «κεντρικός σχεδιασμός» (τι αστείο κι αυτό...) από το ΥΠΕΠΘ. Η χρηματοδότηση τους θα πρέπει να είναι ανάλογη του αριθμού των φοιτητών που δέχονται ή που αποφοιτούν ή συνδυασμός των δύο (γιατί διαφορετικά ο αριθμός των εισακτέων θα μειώνονταν πολύ).

Η κατάσταση με τα φροντιστήρια είναι άθλια! Αλλά δεν μπορούμε να τα απαγορεύσουμε. Διαφορετικά θα άνθιζαν τα ιδιαίτερα, νόμιμα ή παράνομα. Κάποιες ιδέες για τη μείωση της επιρροής τους παραθέτω αλλού σε κείμενο με τίτλο Οι κοινωνικές ανισότητες στην πρόσβαση στο πανεπιστήμιο.

Μιλήσατε για ελιτισμό. Σας λέω λοιπόν: ΝΑΙ είμαι ελιτιστής. Πιστεύω ότι μιά κοινωνία πρέπει να δίνει ιδιαίτερο βάρος στα προικισμένα παιδιά, τα παιδιά του 18-20, γιατί είναι το πολυτιμότερό της δυναμικό. Τα παιδιά αυτά μπορεί να είναι παιδιά μεγαλοαστών, μικροαστών, εργατών, αγροτών, ή μεταναστών. Το χρέος του δημόσιου σχολείου είναι να τα βρεί και να τους δώσει φτερά να πετάξουν. Γιατί να είναι όλα τα πανεπιστήμια στο ίδιο επίπεδο; Γιατί να μην υπάρχει διαβάθμιση ποιότητας; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει τουλάχιστον ένα ελληνικό πανεπιστήμιο πραγματικά άριστο για αυτά τα παιδιά; Ένα πανεπιστήμιο με άριστους καθηγητές, μέσα στα 30 καλύτερα της Ευρώπης; Τέτοιο σχολείο ήταν παλιά το Μετσόβιο, αλλά το κατέστρεψαν με την ευνοιοκρατία και το inbreeding. Η σάρα και η μάρα έγιναν καθηγητές στο Μετσόβιο! Ας μην αναφέρω ονόματα.

Κάποιος μίλησε για τη Γαλλία και τη Γερμανία. Η Γαλλία έχει ένα πανεπιστημιακό σύστημα δύο επιπέδων, τις Grandes Ecoles για την «ελίτ» και τα λοιπά πανεπιστήμια για τους υπόλοιπους. Τις Grandes Ecoles τις προσέχουν ως κόρη οφθαλμού, ενώ τα υπόλοιπα έχουν νομίζω πολλά προβλήματα. Η Γερμανία όντως θέσπισε ένα σύστημα όπου όλοι οι απόφοιτοι Λυκείου είχαν εγγυημένη θέση σε κάποιο πανεπιστήμιο. Αλλά έχω την εντύπωση ότι το μετάνιωσε. Μιά γερμανίδα συνάδελφος μου είπε ότι είχαν μεγάλο πρόβλημα με πολλούς αδιάφορους φοιτητές. Τελευταία έβαλαν δίδακτρα για να αποθαρρύνουν αυτούς τους φοιτητές. Επίσης άρχισαν το Excellence Initiative, ανταγωνιστική χρηματοδότηση σε πανεπιστήμια για να διακριθούν κάποια από αυτά και να συναγωνιστούν τα Αμερικανικά και Βρετανικά, και διάβασα ότι άρχισαν να τροποποιούν το σύστημα διοίκησης δίνοντας μεγαλύτερες εξουσίες στο εξωτερικό συμβούλιο. Η Γερμανία δηλαδή άρχισε να κινείται προς το αγγλοσαξωνικό μοντέλο, εμείς θα μιμηθούμε τις αποτυχημένες πολιτικές της;


>> Είμαι κατά οποιοασδήποτε μορφής ελιτ-ισμού διότι πιστεύω στην Δημοκρατία και θέλω να έχω λόγο και να λαμβάνω μέρος. Εαν προχωρήσει μια μορφή ελιτ-ισμού τότε γιατί να μην προχωρήσει μία ακόμα? Το επόμενο ερώτημα ίσως είναι "Γιατί να ψηφίζουν όλοι?", "Γιατί να έχει η καθαρίστρια ίση ψήφο με τον 'μεγάλο' επιστήμονα??". Θα πρέπει να ξεκαθαρίσετε την σκέψη σας ως το κοινωνικό-πολιτικό κομμάτι. Δημοκρατία ή Αριστοκρατία? Θα πρέπει να καταλάβετε ότι τα κράτη δεν τα κυβερνούν οι "καλύτεροι" αλλά οι πλειοψηφίες. Και ότι η εκπάιδευση είναι μέρος της κοινωνίας και δεν μπορεί να "ελιτ-οποιηθεί" σε μια Δημοκρατία. Επίσης και εδώ βλέπω μια αντίφαση. Έχετε, πολύ σωστά, επικρίνει την "οικογενειοκρατεία"-συντεχνείες που επικρατούν μέσα στα πανεπιστήμια. Αυτή δεν είναι μια μορφή ελιτ-ισμού? Επικρίνετε αυτή την μορφή. Γιατί άραγε?


ΥΓ. Προς αποφυγή παρεξήγησης. Οι παραπάνω σκέψεις και οι προηγούμενες, είναι καθαρά προσωπικές και ουδεμία σχέση έχουν με το ΣΥΝ.

Ανώνυμος είπε...

O typos me tin tampakiera edw. Ena big thanks ston kyrio Alabano gia tin apantisi tou sta blogs mas. An kai to yfos mou einai kath' eksin oksy, ektimw to gegonos oti asholeiste me to feedback mas.
Stin tampakiera twra. APOLYTA SYGKEKRIMENI protasi gia panellinies, adiablites, me meiwsi tis papagalias kai twn anisotitwn: Erwtiseis pollaplis epilogis apo terastia ethniki trapeza thematwn me dekades hiliades themata. Oi hiliades erwtiseis kai apantiseis tis trapezas thematwn dimosieumenes apo prin. Stin eksetasi oi erwtiseis prepei na einai syntomes kai dekades, wste na kalyptetai apolytws i yli, me diaforetiko eidiko baros analoga me tin dyskolia. Apolytws efikto, amesi mihanografimeni diorthwsi hwris anthrwpino heri kai bias. Opws gnwrizw apo tin empeiria mou, mia yli enos mathimatos mporei kallista na kalyfthei me kritiki skepsi, otan tithentai dekades erwtiseis pou aforoun olo to euros tis ylis. Erwtiseis ypo dimosio elegho, erwtiseis kai apantiseis gnwstes, wste na apofeugontai lathi kai paranoiseis. Fysika kamia katohyrwsi bathmou gia tin epomeni hronia. An oi pithanes erwtiseis apaitoun kritiki katanoisi kai einai hiliades, kai ta eksetazomena mathimata 6-8, kalyptontas sfairika ti gnwsi tou lykeiou, me bari simantikotitas ana sholi, i papagalia ek twn pragmatwn ginetai efikti mono gia frikia me fwtografiki mnimi (e kai autoi as perasoun). Auta ws pros tin papagalia.
Ws pros ti thesi twn eksetasewn sto telos tou lykeiou i meta to 1o etos panepistimiou. Afou i epilogi gia to kleisto noumero tha ginetai etsi k alliws, gia poio logo na metanasteuoun OLA ta paidia (eidika ta ftwha) se alli poli, me terastio oikonomiko kostos, na anastatwnontai stin prosarmogi anti na diabazoun, gia na ksanadwsoun sto telos eksetaseis kai osoi kopoun na brethoun sto miden? Ti akribws eksypiretei autos o polys kopos gia tipota? Tha einai dikaies oi eksetaseis twn panepistimiwn? Tha einai adiablites? Kai ta paidia twn kathigitwn? Oi diaforetikis dyskolias se themata kai bathmologias kathigites? Mipws zoume sti souidia? Nomiza pws zoume stin ellada.
Egw ws simera eida se kathe diadikasia, ektos twn panelliniwn, bysmata. Bysmata sto lykeio, bysmata sti sholi me tis metagrafes kai ta paidia kathigitwn, bysmata sto strato, bysmata sti douleia, montes kai kolpa pantoy. Ap auto to mpourdelo diafthoras pou einai to elladistan, oi panellinies sas peiraksan?
As dinoun ta paidia eksetaseis sto telos tou lykeiou, pianoun osa moria piasane kai dilwnoun meta ti sholi pou theloun.
Eite to theloume eite ohi oli i istoria me tis panellinies ehei na kanei me tin euresi ergasias me ena ptyhio. Ta paidia auto skeftontai, se auto dinoune basi kai gi auto adiaforoun gia to lykeio. Me tis panellinies na dinontai sto 1o etos, den yparhei logos to lykeio na min paramenei apaksiwmeno. Kai opote kai an dinontai autes oi eksetaseis, ta paidia tha aghwnontai kai mazi oi mamades tous. Ypenthymizw, zoume sti mesi anatoli, ohi sti skandinavia.
Oi eksetaseis de gia to kleisto noumero aforoun moiraia oles tis sholes. Alliws odigoumaste se ptyhia me pliri ekpaideutiki kai ergasiaki apaksiwsi. An den to deheste auto, tote oi apopseis sas einai IDIAITERA epikindynes gia tin paideia kai tin koinwnia. Auta ta liga, thanks gia ton hrono kai tin prosohi sas kai yposhomai na grapsw perisotera, sygkekrimena, panta gia tin tampakiera.

Θέμης Λαζαρίδης είπε...

Μερικές σύντομες απαντήσεις προς 314159 (πρέπει να είστε μαθηματικός):

- Το nature vs nurture είναι τεράστιο θέμα και κανείς δεν μπορεί να αποδείξει τίποτα. Ο καθένας μας πιστεύει κάτι με βάση τις εμπειρίες του. Ελάχιστοι όμως θα υποστήριζαν ότι ο καθένας μπορεί να γίνει Μαρία Κάλλας ή Αλβέρτος Άινσταιν με την κατάλληλη εκπαίδευση. Φυσικά και η εκπαίδευση μετράει. Η αλήθεια πρέπει να είναι κάπου ενδιάμεσα.

- Δεν βλέπω γιατί δεν μπορεί να υπάρξει δίκαιος ανταγωνισμός. Θα πρέπει φυσικά πάντα να επαγρυπνούμε εναντίον αυτών που προσπαθούν να τον καταστρατηγήσουν, ειδικά στην Ελλάδα με αυτήν την κουλτούρα διαφθοράς που επικρατεί. Δεν υπάρχει άλλη λύση.

- Με τη χαλαρότητα εννοώ π.χ. τη δυνατότητα να δίνει κανείς εξετάσεις σε ένα μάθημα επ' άπειρον, την ανοχή στην αντιγραφή, την έλλειψη προαπαιτουμένων κτλ. Με αυτό το καθεστώς ακόμα και καλοί φοιτητές μπορεί να καταλήξουν «αιώνιοι» (ξέρω παραδείγματα).

- Άλλο η διαβάθμιση ποιότητας στα πανεπιστήμια που προτείνω εγώ και άλλο η ανισότητα στα πολιτικά δικαιώματα όπως την περιγράφετε. Αυτό δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο. Πάντως η συζήτηση περί Δημοκρατίας και Αριστοκρατίας είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Πρόσφατα (ψιλο)διάβασα την «Πολιτεία» του Πλάτωνα και τα «Πολιτικά» του Αριστοτέλη. Γνωρίζετε μάλλον ότι ο Πλάτωνας απεχθάνονταν τη Δημοκρατία. Ακόμα και ο Αριστοτέλης δεν θεωρούσε τη δημοκρατία το ιδανικό πολίτευμα. Βέβαια, η σημερινή αντιπροσωπευτική δημοκρατία διαφέρει πολύ από την αρχαία (στην αρχαία Αθήνα πολλά αξιώματα εκλέγονταν με κλήρο). Η εκλογή αντιπροσώπων θεωρητικά επιτρέπει στους «άριστους» να κυβερνούν γιατί θα επιλεγούν από το λαό. Μιά ματιά όμως στη σημερινή Βουλή μας θα δείξει ότι αυτό δεν συμβαίνει πάντα ....

ΥΓ. Εύγε στον κ. Αλαβάνο για την προσωπική του συμμετοχή στο ιστολόγιο.

Ανώνυμος είπε...

Δεν αμφισβητώ προθέσεις. Αμφισβητώ πολύ σοβαρά όμως το αν οι συντάκτες της πρότασης καταλαβαίνουν (α) τι γράφουν (β) τη διαφορά μεταξύ ευχολογίου και παρέμβασης (πολιτικής ή άλλης).
Αν υποθέσουμε ότι η κοινωνία και η πολιτεία αποφασίζουν αυτή τη στιγμή να αποδεχθούν στο σύνολό της την πρόταση του ΣΥΝ, και διατίθενται οι υλικοί πόροι, μπορεί να φαντασθεί κανείς τι χρειάζεται να γίνει? Με ποιό μηχανισμό, με ποιό τρόπο και με ποιούς (ανθρώπινους) πόρους?
Πόσα χρόνια χρειάζονται για να "παραχθεί" ο πρώτος εκπαιδευτικός της 2-βάθμιας ο οποίος θα μπορεί να "εκτελέσει"? Οποιοσδήποτε πει νούμερο κάτω από 10 χρόνια δεν ξέρει τι του γίνεται!
Κι αν δεν αλλάξει η κοινωνία (κουλτούρα, οικονομικό/εργασιακό περιβάλλον, ... - 20 χρόνια?) με ποιό τρόπο τα φροντιστήρια των εισαγωγικών δεν θα αντικατασταθούν από φροντιστήρια εισαγωγικού έτους?
Αυτός που εισηγήθηκε τα letter grades αντί της βαθμολογίας, θεωρώντας ότι θα λύσει κάποιο πρόβλημα έχει μερική μόνον αντίληψη του ζητήματος. Η όλη φιλοσοφία των letter grades (Α, Β, Γ, Δ, Ε - ή ο,τιδήποτε παρόμοιο) πάει μαζί με εξετάσεις διανοητικής ικανότητας και βασίζεται σε ολόκληρο δίκτυο παραμέτρων. Το όλο σύστημα είναι ιδιαίτερα φιλελεύθρο και δημοκρατικό, προσπαθεί να απομονώσει ταξικές/εισοδηματικές διαφορές, αλλά καταλήγει πάντα σε κρίση (judgement). Βασίζεται στους μεγάλους αριθμούς και κατανομές: το 5% (ας πούμε) τυχαίου δείγματος 100 παιδιών είναι φυσέκια (θα πάρουν Α), 5% (πάλι ας πούμε) δεν κάνουν για σπουδές (θα πάρουν Ε) και το υπόλοιπο 90% (πάλι ας πούμε) κατανέμεται κανονικά (με τη στατιστική έννοια). Κάθε εξέταση (π.χ., διαγώνισμα) πρέπει να είναι προσεκτικά σχεδιασμένο, ώστε η βαθμολογία του να ακολουθεί μια (κανονική) κατανομή! Βέβαια απαιτούνται τα επιπρόσθετα στοιχεία: (α) σειρά στην τάξη (ή μάθημα), (β) αναγωγή των επιμέρους κατανομών σε μεγαλύτερους πληθυσμούς (π.χ., πώς συγκρίνεται το Β της Γκράβας με το Β του Λυκείου Κοζάνης) - άρα αξιολόγηση σχολείων και (γ) πληροφορίες για τις εγγενείς (πνευματικές δυνατότητες του ατόμου - μη ταξικό) και επίκτητες (περιβάλλον που μεγάλωσε - ταξικό). Εδώ και ογδόντα χρόνια περίπου, το SAT στις ΗΠΑ προσπαθεί (και σε μεγάλο βαθμό καταφέρνει) το γ.
Το ιστορικό παράδοξο (για κάποιους αριστερούς) είναι ότι ο J.B. Connant που ήταν υπεύθυνος για το Manhattan Project και ο J.B. Connant, πρόεδρος του Harvard, εμπνευστής και καταλύτης για την εισαγωγή του SAT, ήταν το ίδιο πρόσωπο.
Η θεωρία που έχει αναπτυχθεί και η δουλειά που έχει γίνει τα τελευταία 80 χρόνια είναι απίστευτη. Για όσους πραγματικά ενστερνίζονται το φιλελεύθερο (φιλοσοφικά) κάλεσμα του ΣΥΝ (όπως εγώ) και έχουν στοιχειώδη επαφή με την πραγματικότητα, οι σχετικές προτάσεις του ΣΥΝ μόνο θυμηδία προκαλούν!

Dr ADK είπε...

“We don’t need no education
We don’t need no thought control…
All in all its just another brick in the wall”

Με αυτο το κουπλε κανετε αρχη στο ενδιαφερον μπλογκ σας!! Και αυτοματα μου γεννηθηκε η απορια....καλα, αφου δεν θελετε "thought control" και γενικα δεν θελετε να εισαστε "another brick in the wall" γιατι εχετε γινει ηδη αλλο ενα "μπρικ" στον τοιχο του Αλαβανου και του καθε Αλαβανου!!!!??

Μην τρελαθουμε τελειως κυριοι!!! Ζουμε στην κοινωνια της πληροφορισης.....ανοιξτε καμια ιστοσελιδα, δειτε τι γινεται στην ανωτατη εκπαιδευση σε ολη την Ευρωπη....και παρτε χαμπαρι πλεον οτι σε καποια πραγματα ειμαστε εκατονταδες χρονια πισω!!! Καντε επιτελους μια σοβαρη και προοδευτικη προταση.....και σταματηστε την χρηση της "ξυλινης γλωσσας!"!!!

Ο Αλαβανος μπορει να μιλαει για ιμπεριαλιστες και κακους αμερικανους......πουλωντας αυτο το παραμυθι ζει και κονομαει καλα!!! Εσεις ομως δειτε το συμφερον σας και το μελλον σας.......και ξεκολατε απο τα κομματικα γραναζια!

talos είπε...

Καταρχάς να συγχαρώ τον Συνασπισμό για την πρωτοβουλία αυτής της ηλεκτρονικής διαβούλευσης. Έχω κάποιες εναστάσεις ως προς την επιλογή του blogspot domain (φαντάζομαι είναι μέσα στις δυνατότητες του ΣΥΝ να πάρει κάποια "αγοραστή" εκδοχή κάποιας πλατφόρμας και να το βάλει κάτω από το δικό του domain - αλλά OK και έτσι, έχει κοινή μοίρα με τους υπόλοιπους πρλετάριους του ελληνικού ιστολογείν.

Δεύτερον, και προς το παρόν επί της διαδικασίας, νομίζω πως θα διευκόλυνε την συζήτηση αν πέρα από το "συγκεντρωτικό" ποστ αυτό, υπήρχαν ξεχωριστές καταχωρίσεις με ένα-ένα τα δέκα σημεία ξεχωριστά.

Ελπίζω και εύχομαι αυτή η διαδικασία να γίνει συνήθεια... Πέρα από την δημοσιοσχεσίτικη "συμμετοχική" δημοκρατία του ΓΠ, και την ψυχαναγκαστική τεχνοφιλία, υπάρχει πεδίο δόξας λαμπρό για την χρήση του διαδικτύου ως μέσου διαβούλευσης και πολιτικής συζήτησης.

Unknown είπε...

Προς τον dr adk
Πιστεύετε πως με τέτοιου είδους παρεμβάσεις προάγετε τον διάλογο για την Παιδεία;
Και εφ΄ όσον ζείτε στο εξωτερικό και σερφάρετε στις Ευρωπαϊκές ιστοσελίδες σε θέματα εκπαίδευσης, γιατί δεν προτείνετε μοντέλα τα οποία μπορούν να υλοποιηθούν και στην Ελλάδα. Προσωπικά, αυτό θα το θεωρούσα ουσιαστική συμμετοχή στη δημόσια συζήτηση που ανοίχτηκε σ΄ αυτό το blog.
Όσο για τη θέση σας, ότι ο Αλαβάνος ‘κονομάει καλά’ , θα προτιμούσα να την υποστηρίξετε επώνυμα, και όχι πίσω από τη μάσκα του dr…..

Βασίλειος Περαντζάκης είπε...

Ειδικά το θέμα της ελεύθερης πρόσβασης όλων στα Πανεπιστήμια με σίτιση και στέγη μου ακούγεται ως η απόλυτη γκάφα.... Κάθε χρόνο θα πρέπει το κράτος να παρέχει δωρεάν σίτιση και στέγη σε 200000 φοιτητές (μιλάμε για όλους αφού καταργούνται οι εισαγωγικές εξετάσεις)!!! Δεν υπολογίζω καν πόσοι θα είναι στο 2ο,3ο, 4ο και δεν ξέρω εγώ σε ποιο έτος φοίτησης.

Πως υποστηρίζει ο ΣΥΝ ότι μπορεί να αντέξει το κράτος τέτοιο οικονομικό βάρος; Με το 5% στην παιδεία; Μια αύξηση της τάξης του 1,5% και η "σύντομη μεταβατική περίοδος" φτάνει; Πόσο θα διαρκέσουν τα κονδύλια της Ευρώπης;

Πως υποστηρίζει ο ΣΥΝ ότι θα επαρκούν οι αίθουσες, οι καθηγητές και τα εργαστήρια για τους χιλιάδες που θα συσσωρεύονται στα Πανεπιστήμια;

Πως υποστηρίζει ο ΣΥΝ ότι θα κρατηθεί η ποιότητα των σπουδών χωρίς εισαγωγικά κριτήρια;

Μου αρέσει και η χρήση της φράσης του Μαρξ:
«Φτάνουν στις φωτεινές κορυφές της επιστήμης όσοι δεν φοβούνται να κουραστούν σκαρφαλώνοντας στα απόκρημνα μονοπάτια της».
Και συμπληρώνω (ας με συγχωρήσουν οι αθεράπευτα ρομαντικοί αριστεροί που συμπληρώνω το ίνδαλμά τους): "Αρκεί να μην έχουν και χιλιάδες ανόητους να τους εμποδίζουν στον δρόμο προς την κορυφή, γιατί τους θεωρούμε ίσους."

Διαβάζω στο blog: Το Πανεπιστήμιο " Απομυθοποιείται και αναδείχνεται ως μια από τις επιλογές για τον απόφοιτο του Λυκείου." Φαστ Φουντ είναι το Πανεπιστήμιο; Είναι απόφαση και δέσμευση ζωής και πρέπει να το βλέπουν με δέος. Όσοι δεν έχουν το στομάχι παρακαλούνται να βγουν και να κλείσουν την πόρτα πίσω τους.

Δεν διαφωνώ με όλα όσα λέτε, αλλά διαφωνώ κάθετα με το ευχολόγιο που θεωρεί τους πάντες ίσους μόνο και μόνο γιατί έχετε πρόβλημα με τις "τάξεις". Ας μας πει πλέον κάποιος πόσοι είναι αυτοί οι γόνοι των πλούσιων τάξεων. Νισάφι δηλαδή....

Μπείτε στην συζήτηση που γίνεται από κυβέρνηση που μπορεί να εφαρμόσει πράγματα και αφήστε τα ευχολόγια. Βοηθήστε εκεί αν έχετε την θέληση. Τα άλλα μου ακούγονται (χωρίς να θέλω να σας προσβάλω) σαν "προοδευτικές μπαρούφες".

Dr ADK είπε...

Προς Ευριδικη,

Κυρια μου....η αναζητηση του καταλληλοτερου συστηματος για την ανωτατη εκπαιδευση δεν μπορει να γινει με απλη αντιγραφη αλλων συστηματων αλλα παραδειγματιζομενοι απο τα Ευρωπαϊκα Συστηματα. Εγω να σας κανω μαθημα για τα Ευρωπαϊκα εκπαιδευτικα συστηματα δεν υπαρχει περιπτωση.....δεν εχω τετοιο χρονο......αλλα και δεν θα επρεπε να ζητατε κατι τετοιο!!! Απο την στιγμη που ειστε (?) ενεργα κομματικοποιημενο ατομο ΟΦΕΙΛΕΤΕ να γνωριζετε τι λετε στους υπολοιπους νεολαιους, και οχι να ζητατε συμβουλες για τα εκπαιδευτικα συστηματα!!!

Για να σας βοηθησω ριχτε μια ματια στο πως λειτουργουν τα πανεπιστημια σε Βρετανια, Γαλλια, Δανια και Σουηδια!!!

Οσον αφορα τον κυριο Αλαβανο.....δεν αποτελει καμια μομφη αυτο που ειπα και δεν κρυβομαι πισω απο καμια μασκα!!!! Καντε τον κοπο να ριξετε μια ματια στο "ποθεν εσχες" του αρχηγου σας, οπως αυτος το δηλωσε στο Ελληνικο Κοινοβουλιο.......και ελατε να τα ξανα πουμε!

Πανάκεια είπε...

Το όριο ανοχής έχει πλέον ξεπεραστεί. Τον τελευταίο χρόνο μιλάμε συνεχώς για ένα νόμο-πλαίσιο που μόνο πρόοδο μπορεί να επιφέρει στο Ελληνικό πανεπιστημίο.
Απο την άλλη, βλέπουμε αριστερές παρατάξεις να αντιδρούν σε αυτήν την πρόταση, δυστυχώς χωρίς αντιπροτάσεις. Το αποτέλεσμα; Απώλεια εξεταστικών, εκβιασμοί και χειροδικίες. Ένας φαύλος κύκλος δίχως σκοπό και νόημα. Το θύμα; Εμείς οι απλοί φοιτητές. Επιτέλους πρέπει να δοθεί ένα τέλος στην οικονομική «αφαίμαξη» των γονέων μας από την μια, και στην δική μας ανεπαρκή«παραγωγή» από την άλλη. Υπαίτιοι της κατάστασης αυτής οι ιδεολόγοι - αριστεροί στους οποίους όταν ζητήθηκαν προτάσεις απλά εξαφανίστηκαν. Και δεν εννοώ προτάσεις απο site και αριστερές εφημερίδες που σκόπο έχουν μόνο τον εντυπωσιαμό. Εννοώ προτάσεις μέσα στην βουλή, μέσα στις επιτροπές. Δεν είναι δυνατόν να καταρίψεται τα πάντα και ευτυχώς γιατί αν ήταν, θα είμασταν σαν την διαλυμένη ΕΣΣΔ τώρα. Τελικά που οδήγησαν όλα αυτά; Στην αδράνεια. Μόνοι οι τεμπέληδες βολευόνταν και μόνο αυτοί αντιδρούσαν τόσο καιρό. Οι θιγόμενες ομάδες ήταν οι τεμπέληδες φοιτητές και οι ανίκανοι – βολεμένοι καθηγητές και όχι όλοι εμείς οι απλοί φοιτητές που το μόνο που θέλουμε είναι να γίνουμε ικανοί πολίτες και επαγγελματίες

ΣΥΝ16 είπε...

Από τον Αλέκο Αλαβάνο :

Λυπάμαι πολύ για την καθυστέρηση . Ξέρω ότι η συζήτηση θα έπρεπε να είναι καθημερινή. Είχα την πρόθεση, εγώ, ως πρόεδρος του ΣΥΝ , να συμμετέχω προσωπικά στο διάλογο. Φαίνεται ότι αυτό είναι σχεδόν αδύνατο και αισθάνομαι έκθετος απέναντι σε πολλούς φίλους που μας τίμησαν με την γνώση τους . Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι θα υπάρχει μια ενεργή παρουσία στελεχών του ΣΥΝ, ίσως όχι προσωπική μου.

Στον Tolism 6/3 : Καλή είναι η συζήτηση, προγραμματική όντως. Αν αρχίσουμε με τις προθέσεις (« ποσοστάκια») τότε χάσαμε.

Στον Dr adk 6/3 : Πείτε μου ένα τρόπο που στο Cambridge μπορεί κάποιος να κάνει τη διατριβή του στα ελληνικά ή στα γαλλικά ή στα κινέζικα, χωρίς μάλιστα απόφαση της Γ.Σ.

Στον Talos 6/3 : Συμφωνώ

Στον Tolism 6/3 1.20 : No comment

Στον Dr adk 6/3 1.48 : Ας δώσουμε μια στατιστική της Ε.Ε. για τις δαπάνες για την παιδεία. Η Ελλάδα 25η στους 25

Στον Talos 6/3 6.04 : Σύμφωνοι

Στον Τolism 7/3 10.01 : Σοβαρά θέτετε τις θέσεις σας. Μια ερώτηση : Τι έρευνα μπορεί να κάνει ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο που ενδεχομένως χρηματοδοτείται από μια πετρελαϊκή εταιρεία για το φαινόμενο του θερμοκηπίου ;


Στον George 10/3 : Οι 25 τροπολογίες ήταν ο μόνος τρόπος να κατατεθεί το αντινομοσχέδιο του ΣΥΝ, που δεν να λέει μόνο «όχι» αλλά να προβάλλει και τις δικές του προτάσεις. Καλές – κακές, είναι το μόνο κόμμα που το έκανε.

Στον Karpidis 11/3 : Περίπου έτσι συντηρείται το blog.

Στην Cyberella 14/3 : Ευχαριστώ

Στον George 14/3 1.12 : Αν η άποψή σας είναι να μη κάνουμε προτάσεις, μέχρι να είναι τέλειες, δεν συμφωνούμε. Αν λέτε ότι πατάμε σε δύο βάρκες, ίσως : μη ξεχνάτε ότι τα πιο σταθερά σκάφη σήμερα είναι τα καταμαράν.

Στον g700 : Ξέρουμε ότι είμαστε ανεπαρκείς ως παίκτες, αλλά παρόλα αυτά μένουμε στο γήπεδο. Καλό είναι τα στοιχεία, όπου θεμελιώνουμε συλλογισμούς, να είμαστε ακριβείς. Η Ελλάδα , μέχρι πριν τρεις μήνες που είχα δει στατιστικές της ΕΕ , είναι 25η. Την πρόταση σας θα την δούμε.

Στον syneas 7/4 : Κι όμως, η δική σου παρέμβαση είναι το «τριζόνι» για να αποπειραθούμε να ξαναξεκινήσει ο διάλογος